Her düş’ün bir yalnızlığı var/mış, hafız

Ve her düşüşün de.

Gözümden düşenlere hep atıfta bulundum mademki

Öykündüğüm başka bir mevsim artık

İçimde solan çiçeklerden derlediğim bir çelenk

Kimse methiyeler düzen birbirine

Kanamalı geçen ömrün de tüme varımı

Nihayetinde benmiş gerçek olan ve Mevla’m.

 

Akasya bahçelerine dadandım bir ara

Bazense çınar misali dayandığım, yüreğimi verdiğim

Oysaki en sert rüzgârmış aşk:

Latife yapmıyorum, hafız

Hem durduk yere severim ben.

Lafı uzatmak istiyorum

En çok da kendime dokunmak

Hem her mevsim yüzleşmedim mi ben kendimle?

Sonunda buldum ya Rabbimi

Aslında hep içimde vuku bulan

Hep de en çok sevdiğim

Zamanın çizelgesine bakıyorum da:

Sahi kaç santim uzadım ben

İnsanlara verdiğim değer ile…

 

Rengim kül gibi

Küllerim hala sıcak kalbim gibi.

Hala aşkın tarifesinde asılı bir levhayım

Ah, bir de o rakımım yok mu?

En çok dokunmaksa imkânsıza…

En çok yâd etmekse maziyi…

En çok da azımsandığım bir ömür

İyi de bilmezdim ben aşkın kibirli olduğun.

Meftun hecelerden derlediğim ne çok mevsim:

Elbet aşkın şiarı, hafız

Üstelik ben şair filan da değilim

Lakin şiirmiş yaşadığım hayat

Ve gezgin varlığımla salındığım mekânlar

Yalıtılmış bir insan olmak meğer kaderimmiş

Oysaki hep sevilen olmalıydım

Sadece seven değil

Sonunda dindi lanet söndü feri dünde kalan mevsimin.

Miadı dolan kimse ve her neyse

İstimlak edilmiş ruhumda mı saklı sahi hayatın ve aşkın mizacı?

 

Köpüren bir dalgayım işin aslı

Yaladığım kıyılar

Yeltendiğim nice hayal

Yüzüme gözüme bulaşan kum misali

Hatta kum saati iken mizacım

En çok da kelebek mizaçlı kalemim

En dirisinden hem de

En dingin olmaksa özlemim…

Nerede, be hafız?

Hayat denen bu teknede varsa huzuru bulan

Yine de meddücezri aşkın ve fıtratın

En sevdiğim hafız:

Elbet İlahi Sırdaşım.

 

Çözemediğim ne çok denklem ki:

Bana ne bana ne?

Sıra bende şimdi

Şiarımsa umudun bakiyesi.

Hem sevemedim şu çizelgeleri:

Eh, serde saklı muhasebenin frekansı

İyi de bir t-tablosu değil yüreğim

Gerçi esintisini hissettiğim ne ise

Ne yazık ki dünümde saklı.

 

Nihayetinde firar ettim kendimden

İzdivacına talibim mutluluğun

Ne zamanki başladım yeniden

İçimde devasa bir kehanet

Meğerse içimde saklıymış kâinat.

Addedilen hangi sıfatsa

Yüküm ağır, hafız

Bu sefer de sen kes hesabı:

Bir ara ödeşiriz hem

Mademki son söz kaderin

Yalnızlığımla geldiğim huzuruna

İçimdeki rahmet ve İlahi Aşka en baştan kefilim…

 


( En Sevdiğim, Hafız... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 8.04.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu