Hasat zamanıydı yorgun ruhumun bense nakarat bellemişken acıyı.

 

 

 

Derin kuyularda yüzdüm

Çok dikti yamaç ansızın da düştüm

Üşengeç değildi yüreğim

Sevdim mi çok sevdim

Kimliğimde saklıydı aşkın izi

Gizinde değil sisinde düştüm yola gecenin

Efkârın dağının varlığına bandım yüreğimi

Sonra Kutup Yıldızı oldum ve göçtüm yeni bir yalnızlığa

Kaç bayttı sahi acım?

Kaçtı depremin yıkıcı gücü?

 

Gücümden çaldılar

Bense acıyla beslendim.

Güç bela sevdiler

Bense esen en hoyrat rüzgârdım ki

Mealimdi hüzün

Mihrabımda saklıydı gizim

İhanet etmediğim kadar yeryüzüne

Gök kubbenin de en vakur bulutu olma yolunda

Mademki baş koymuştum bir kere insan olmaya…

 

Yâd edilesi dünümse en kıymetli ziynetimdi

Ve de alnımın akıyla yaşamanın şeceresi

En sevdiğimdi vicdanım

Yaşadığım kadar başımı yasladığım en huzurlu yastık

Yakıtım bitmedi

Yaktığım kadar şiirleri ucundan

Alev aldım gün ve gece

İman ettim sadece Rabbime

Şiirlerse tek kimliğimdi

Varsın dünya üstüme gelsin eze eze…

 


( Varsın Dünya Üstüme Gelsin Eze Eze... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 28.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.