1096-1272 yýllarý arasýnda Haçlý Savaþlarý adýyla adlandýrýlan, Avrupa ülkelerinden Ýslâm ülkelerine karþý seri seferler düzenlenmiþtir. On üç adet olan bu savaþlarda amaç Hristiyanlarca kutsal sayýlan Kudüs ve civarýndaki topraklarý Müslümanlarýn elinden almak. Anadolu’ya yerleþen Türkleri Anadolu’dan çýkarmak diye ifade edinilebilir öz olarak. Avrupa’dan özellikle Hristiyan papazlarýnýn kýþkýrtmasýyla sayýlarý yüz binlerce ifade edilen Haçlý Ordusu Anadolu’dan geçmek için yola çýktýlar. Anadolu Selçuklu Devleti Türkleri, destansý mücadeleler vererek bu seferlerin akýþýna büyük oranda sekte vurdu.

        Eðer Türkler haçlýlarýn önünde kahramanca mücadele ermeseydi günümüzdeki Suriye, Filisin, Ýsrail ve de Arap Yarýmadasý Hristiyanlarýn eline geçerdi. Ve Müslümanlarýn sekiz yüz yýl süren Ýber Yarýmadasýndaki hâkimiyetlerinin akýbetine uðrardý. Günümüzde nasýl ki, Ýspanya ve Portekiz’de Müslüman yaþamýyorsa; Arap coðrafyasýnda da Müslümanlarlasýn yaþamasý olanaklý olmazdý. Türklerin Araplara klasik deyiþle kurtarýcýlarý olmuþtur.

        Ortadoðu coðrafyasýnýn Osmanlýlarla ilgili bölümünü incelersek; Suriye topraklarýnýn Yavuz Sultan Selim’in 1516’da Memluk Kuvvetlerini Mercidabýk Savaþý’nda yenmesiyle biz Türklerin Eline geçtiðini görürüz.

        Arap yarýmadasý da yine Yavuz Sultan Selim’in 1517 yýlýnda Ridaniye Savaþý ile Mýsýr’daki Memluk Devleti’ni yenince Mýsýr topraklarý Türklerin eline geçti. Memluk Devleti yýkýlýnca Mekke, Medine havalisi Osmanlý Devleti’ni tanýdý. Osmanlýlar uzun yýllar kutsal topraklarýn Kâbe’nin koruyucusu, maddi yönden destekleyicisi oldu. Çoðunlukla Araplarýn yaþadýðý bu topraklar beþ asýr Osmanlý himayesinde kaldý. Müslüman Türklerle din kardeþlerimiz Araplar barýþ ve huzur içinde yaþadý.  20. yy’in baþlarýna kadar bu birliktelik devam etti.

        Osmanlý Devleti. Dünya savaþý sonunda yenildi. Günümüzün Türkiye’sinin güneyinde kalan topraklar Ýngiltere ve Fransa’nýn iþgaline uðradý. Ýngilizlerle iþbirliði yapmayý kabul eden Mekke emiri Þerif Hüseyin’in beklentisi Arap Krallýðý’nýn baþýna geçmekti. ( Kaynak: Atatürk ansiklopedisi)

        Bu topraklarýn nasýl elimizden çýktýðýný görelim: 1900-1908 yýllarý arasýnda inþa edilen Hicaz Demiryolu 1322 km uzunluðundaydý. Bu yol Þam ile Mekke arasýndaki ulaþýmý kolaylaþtýrarak stratejik yönden de Türklerin bu topraklara hâkimiyetini artýracaktý. Ýngilizler tren yolunun iþlerlik kazanmasýna karþý çýktý. Bu proje ile Araplarýn geleneklerinin bozulacaðý, yaþamlarýnýn alt üst olacaðý söyleminde bulunarak Araplarý kýþkýrtmaya baþladýlar.

        Osmanlýlar,1. Dünya Savaþý’nda gücünü kaybedince Þerif Hüseyin’e, Ýtilaf Devletleri iktidarýný tanýyacaðýný vaat ettiler 5 Haziran 1916’da isyan baþlattý. Ýsyaný kýþkýrtan Edward Lawrense idi. Hicaz Demiryolu hedef alýndý. 1917’de köprü havaya uçuruldu. Raydan çýkýp havaya uçan tren çöle doðru yan yatarak kendini durdurdu. O bu topraklarda yapýlan muharebelerde Arap kardeþlerimiz(!) yaralý, hasta Türk Askerlerini hunharca þehit etmekte beis görmediler. Filmlere de konu olan askerlerimize Lawrence’la beraber Þerif Hüseyin’in kuvvetlerince arkadan vurulmalarý biz Türklerin tarihinde kara ve acý sayfalarýnda yerini aldý…  

        Ortadoðu topraklarýnýn zengin petrol yataklarýna göz koyan Ýngilizler ’den lojistik alan isyancý Þerif Hüseyin amacýna ulaþtý. Sarý Ýngiliz altýnlarýnýn Ýsyancýlarýn gözlerini kamaþtýrdýðýný da belirtmeliyiz. Geliþen olaylar sonucu yapýlan anlaþma ile Arap Devleti kuruldu.

        Araplara Osmanlý hâkimiyeti yýllarý ve 3 asýr süren Haçlý Savaþlarýnda göðüslerini siper eden Türkler sonunda büyük hüsrana uðradý. Hristiyan Ýngilizlerin kýþkýrtmasý ve yardýmlarýyla batýnýn himayesine girdiler. Bir kez daha görüldü; kutsal dinimiz, din kardeþliðimiz yaþanan olaylarda baþat rol oynayamadý. Arkadan vurulduk.

        Tarih bize þunu öðretti, öðretmeli. Yavuz Sultan Selim 1514 Çaldýran Savaþý’ný üstün silah gücüyle kazandý. Osmanlýlar ‘da top vardý diðer silahlarýn yanýnda. Safevilerin biricik silahý kýlýç, mýzrak ve oktu. Ve Biz güçlüydük. Çaðýn her yönden ileri devletiydik. 2 yýl gibi kýsa süre içinde Mýsýr, Arap Yarýmadasýný fethettik.

          Avrupa bilim, teknik kýsaca her alanda ilerledi güçlendi. Osmanlýlar, biz Türkler bir türlü tarým toplumu olma basiretsizliðini yenip batýnýn ilerlemelerine ayak uydurup sanayi toplumu olamadýk. 1683 Viyana bozgunundan itibaren yýl yýl geriledik. Yapýlan savaþlarý kaybederek büyük toprak kayýplarýna uðradýk. Batýnýn pazarý, güçsüz bir devlet olduk. Güçsüzlüðümüz sonucu 1. Dünya Savaþý’ný kaybedince Þerif Hüseyinlerde bir zaman bizim olan topraklarda hâkimiyet elde etti.

Kaynak: Kýsmen gazeteci fazilet Þenol’un bir makalesi