Okuyamayýp tasdikname alýnca bir iþyerinde çalýþmaya baþlamýþtým. Geceleri de yaþýtlarýmýzla mahallemizdeki kahvelere çýkýyorduk. Kaðýtla ilk tanýþmam mahalle kahvesinin o göz gözü görmez sigara dumanlarýyla dolu akþamlarýnda baþlamýþtý. Ýlk önce merakla baþlýyan masadaki oyunlarý seyretme,daha sonra masalarda dördüncü olarak yer almakla devam etti. Öyle oldu ki daha askere gitmeden bilmediðim hiçbir oyun kalmamýþtý.

Askerden döndükten sonra bir fabrikada iþbaþý yaptým ama boþ zamanlarým da  oyun oynamaktan büyük zevk alýyordum. Galiba söylemeyi unuttum, uzun zamandýr parasýna oynuyordum. Parasýz oynamak bana haz vermiyordu.
Gece kahveye çýktýðýmýzda kapýdan girenler oyun oynayanlarý bildiklerinden kaþla göz arasýnda bakýþlarla anlaþýp hemen masayý kuruyorduk.
Bir zaman alýyorsun, aldýðýnýn kamçýlamasýyla daha bir hýzla oyuna baþlýyorsun ve aldýklarýn fazlasýyla gidiyor. Masada sadece kazanan mekan sahibi oluyordu. Bunu bildiðim halde yine oyun oynamak sanki bir kurt gibi içime girmiþ habire “Hadi oyna,hadi oyna mutlaka kazanacaksýn” diyordu. Eðer iraden de zayýfsa iþin bitmiþtir.Kumara vermekten evlenememiþtim. Kumar tutkum yüzünden fabrikadaki yöneticilerden de epey azar iþitmiþtim.

Ýþte benim bu kumar tutkumu bilen yeðen :
-Gel bu akþam tam senlik bir mekan açýlýþý var dedi.
O yörenin kuvvetli abilerinden biri þehrin çýkýþýnda dernek adý altýnda yeni bir mekan açmýþtý. Bu mekanýn açýlýþýna da kendi gibi tüm aðabeyler davetliydiler.
Açýlýþlara davet edilsin edilmesin duyan tüm aðabeyler adamlarýyla birlikte katýlýp gövde gösterisi yaparlardý. Böyle açýlýþlara katýlmak o iþin raconuydu. Açýlýþ bahanesiyle uzun zamandýr yüz yüze görüþemeyen aðabeyler bahane ile görüþürler,mekan sahibini onurlandýrýrlar , oyun masalarýna oturup yeni açýlan mekanda oynarlardý. Amaçlarý kazanmak deðil yeni mekan sahibine bu yolla çýkma yapmaktýr.

Ýçeri girdiðimizde upuzun dizilmiþ masalarýn üzerine yemekler sýralanmýþtý. Her gelen konuðu teþrifatla meþgul olan kiþiler saygýyla karþýlýyorlar bazýlarýnýn ellerini öpüp oturacaklarý yere kadar refakat edip gelen oturduktan sonra yeni gelenler için kapýdaki yerlerini alýyorlardý.

Gelenler ekseriyetle en az üçlü veya dörtlü gruplar halinde geliyorlardý. Eli öpülen kiþi masada kendisi için hazýrlanan yerine oturduktan sonra etrafýndakiler de hemen arka taraftaki kendileri için hazýrlanmýþ masalara oturuyorlardý.

Tabiî ki, mekan sahibi olan kiþi her gelen konukla ilgilenip ayak üstü hoþ beþten sonra yer gösteriyordu.

Saatler ilerledikçe masalarýn etrafýndaki tüm sandalyeler dolmuþtu. Yemek büyük bir iþtahla yendi. Yemekte neler yoktu ki ,sadece kuþ sütü eksikti...

Yemekten sonra yeþil çuhalarla kaplý masalarla dolu baþka salona geçildi.Her masanýn yanýnda iki sandalye arasýnda masanýn boyunca,kül tablasýný,içilecekleri koymaya yarayan sehpalar vardý.

Nasýl olduysa bir masanýn dördüncüsü noksanmýþ. Aslýnda böyle zamanlarda mekan sahibi dördüncüyü tamamlamak için adamlarý bulunurdu.
Yeðen :
-Hadi otur da dördüncü ol.
-Bu aðabeyler arasýnda mý?
-Nesi var,oyun oyundur.Ha burada ha kahvede veya herhangi bir yerde hadi otur.
Bir anda kendimi masada oyuncu olarak buldum. Mecburen marka aldým.

Oyun baþtan iyi baþladý. Kaðýt sanki benden yanaydý. Ben kazandýkça masada oturanlarýn kazanýyorum diye gülümsemeleri zamanla kýzgýnlýða dönüþüyordu,bunu yüz ifadelerinden anlýyordum.

Kalkmak istesem,bu masalarýn raconuna göre kazananýn kalkmasý masadakileri keriz yerine koymaktý buda benim için hiç de iyi bir þey olmazdý.

Gecenin geç vaktine kadar sigara ve içki kokularý arasýnda oyunlar sürdü. Ben kazandýklarýmý vermiþtim. Neyse ki sabaha karþý koku ve uykusuzluktan bitkin bir halde masadaki abinin:
-Yeter bu kadar.
Demesiyle oyuna son verdik. Son verdik ama abi masadan kalkarken bana bir bakýþý vardý ki sormayýn…Ýliklerime kadar titredim…
Yeðenle birlikte mekanýn dýþ kapýsýndan tam dýþarýya çýkacaktýk ki biri yeðeni
-Biraz gelirmisin ? diye çaðýrdý.

Ben dýþarý çýkýp hava alýr,beklerim düþüncesiyle dýþarý çýkmýþtým ki :
-Gel lan buraya...
 Biri beni yakamdan yakalayýp karanlýk bir yerde diz üstü çöktürüp baþýma da silahý dayadý.:
-Hayrola abi bir þey mi yaptým?
-Daha ne yapacaksýn be? Ulan sen kazanýrken bizim aðaya nasýl öyle kinayeli kinaylie bakarsýn lan,sýkayýmmý kafana?
-Abi,yanlýþ anlamýþsýnýz inanýnki ben abimize öyle alaylý alaylý bakmadým.  Size öyle gelmiþtir.
-Biz anlamazmýyýz lan?
-Abi istemiyerek bir kusur yaptýysam özür dilerim.Ýstersen abimiz den de bizzat özür dileyip elini öpeyim.
-Ýstemez lan, sen kim bu masalarda bizi keriz yerine koyup yolmak kim lan… Bunu kafana sýkardým ama aðama dua et . Kimlerle dans ettiðini sakýn unutma… Bir daha da sakýn karþýmýza çýkma hadi defol..
 Adam elindeki tabancanýn kapzasýyla enseme , tekmeyle de arkama bir vurdu ki yerde buldum kendimi. Yerden kalkmadan þöyle bir baktým. Adam az ileride duran son model lüks bir arabanýn kapýsýný açýp içeridekine saygýyla tekmil verdikten sonra arabanýn önüne oturdu ve araba gecenin karanlýðýnda kayboldu gitti.

Yerden kalkýp üstümü baþýmý silkelerken yeðen geldi.
-Hayrola? dedi.
-Hiiiç ! dedim.
-Nasýl hiiiç? dedi.
Ona doðru döndüm ve yüzünün tam ortasýna okkalý bir yumruk atýp
-Ýþte böyle hiiiç..! dedim.
Arkama bakmadan karanlýkta yürüdüm gittim.

Kamil ERBÝL