Bu anlatacaðým hikaye yýllar önce yaþanmýþ olaylardan bir tanesi. Bu hikayenin içinde insanlarý kendisini düþündürmeye, kendi kendine soru sormaya itecek. Okudukça çoðunuz olmaz böyle þey diyerek belki de inanmayacaksýnýz. Ýnanýp inanmamanýzda serbestsiniz. Hikayenin baþlýðýný atmadan önce aklýma þöyle bir sözcük geldi. Hikayeyi yaþayan kiþi dünyada yaþanmýþ ne kadar yönetim sistemi var ise hepsine karþý duran, hiç birinin iþe yaramadýðýný, gelip geçici ve yönetimlerde bulunanlarýn sistemin kendi keyflerine göre yasalar çýkarttýðýna inanan kiþi olduðunu, kendi öz benliðinde ki sistemin de her müslüman olan kiþinin bilmesine raðmen tüm müslüman ülkelere de bu sistemin yaþanmadýðýný öðreneceksiniz.
           Bakalým kendinize soracaðýnýz sorulara cevap verebilecekmisiniz. Verebilecek durumda olanlar var ise lütfen beni arasýn. Bakalým doðru mu deðil mi karþýlýklý paylaþalým. Ben kendi adým gibi eminim ki bu hikayenin gidiþatýnda kendi öz benliðinizi bulacak ve þu yaþamýþ olduðumuz hayatta insan olarak hepimizin birilerinin kölesi olduðumuzu bilmemize raðmen elimizden hiç bir þeyin gelemediðini söyleyeceksiniz. Sebebini de öðrenseniz hepiniz birilerinden korkarak yerinden kýmýldamayacaksýnýz. Eðer bir þeyler yapmaya ve kendi öz benliðinizle hareket etmek istiyorsanýz o zaman beni arayýn yoksa aramayý. Bu satýrlar yalnýzca hikaye olarak burada kalsýn.
          Adamýn biri yýllar önce daha ilkokulda iken babasýnýn almýþ olduðu 6 ciltlik Kuran-ý Kerim'in Türkçe açýklamalý ilmihali rast gele okumaya baþlamýþ. Evde babasýndan baþkasý bu kitabý eline alan yok. Bu adamýn da yaþý ufak olduðundan bir kaç defa kitabý eline aldýðý için babasýndan dayak bile yemiþ. Ýnat etmiþ geceleri veya fýrsat bulduðunda kitabý gizlice eline alýr mum ýþýðýnda hayvan damýnda hayvanlarýn yanýnda okumaya baþlamýþ. Sülale çok kalablýk. Ýlkokulda okuyan bile çok az. Çocuk ortaokula gidemeyeceðini anladýðý için ilkokul biter bitmez köyden kaçar. Þehirde akrabalarýnýn yanýna sýðýnýr. Belki bir umut ýþýðý vardýr ama ne çare. Kimsenin umurunda bile olmaz. Yemin etmiþ bir daha köye dönmem. Bir iþ bulur çalýþýrým demeye baþlamýþ.
          Okullarýn açýldýðý ikinci günü iþe baþlamýþ. Lokantacý da iþin doðrusu olan bu çocuk kim, kimin nesi soracak elbet. Ýkinci günü çocuðu karþýsýna almýþ ve sorar. Aldýðý cevaba bakýn.
       --Kim olduðumu söylersem beni iþten kovarsýn, en iyisi öðrenme, siz benim yaptýðým iþe bakýn.

          Lokantacý birden afallar. Bu yaþta ki çocuk nasýl böyle konuþabilir. Biraz da tedirgin olmuþ. Öðrenmezse de olmaz. Hem polisler de sorar. Þimdi ne desin bakalým. Ýçinden bu çocukta bir þeyler var ama þimdi çözeriz bakalým diyerek.
       --Tamam sana söz veriyorum iþten kovmayacaðým, üstelik bir sýkýntýn varsa yardým da ederim

          Çocuk bir lokantacýya bakar bir de düþtüðü duruma. Ne yapsýn çaresiz. Açar ellerini havaya ve dua etmeye baþlar.
       --Yarabbim beni doðru yoldan ayýrma, ne gelecekse baþýma senden geleceðini biliyroum, ne olursa olsun beni baðýþla, bak garip bir kulun beni zorluyor, onu kýrmak olmaz, o da senin yarattýðýn bir kul, hem bana iþ verdi ekmeðini yedim, ya bana yediðim ekmeði helal etmese
         
          Bizim lokantacý tamamen þaþýrýz.
       --Yahu kardeþim uzatma söz verdim ya
       --Sen beni bilsen kovarsýn ama ne yapayým

         Çünkü lokantacý bir aða torununu çalýþtýrdýðýný bilse korkusunda da olsa çocuðu mutlaka kovar. Çocuðun anlattýðý hikayeyi dinler. Hiç sesini çýkarmaz.
       --Tamam tamam sen iþine bak

          Çocuk bir gün sonrasý iþe gitmez. Kafasýnda ki olumsuz havadan dolayý þöyle güzel bir uyku çekmeyi düþünüyordu. Sabahý çocuðun iþte olmadýðýný anlayan lokantacý doðru çocuðun kaldýðý yere gelir. Daha bahçe avlusunda konuþurlarken lokantacýnýn sesini duyar duymaz. Ýçinden "eyvah iþimiz  zorlaþtý. "    
       --Hadi çabuk ol daha okula gideceðiz

          Lokantacý çocukla birlikte okulun yolunu tutarlar. Okulda çocuðun velisi olduðunu söyler ve tüm masraflarýný kendisi tarafýndan karþýlaþacaýðýný beyan eder. Çocuk öðlenden sonra okula gidecek. Lokantaya gelmeden kitapçýya uðrarlar. Ders kitaplarýndan bir tanesi bile kalmamýþ. Üzerinde okul kýyafeti yok. Büyük boy bir defter alýr. Okulda öðretmenlerin anlattýklarý konularý bu deftere karalamaya baþlarým bari diye düþünür. Bir yandan da lokantacýnýn yaptýðý iþe bir türlü anlam veremez. 


1-Bölüm devamý var.

05.10.2011