Her gün bitiminde kapattýðým defterin,

Kim bilir sondan evvel kaçýncý imgesi,

Dengine rast gelmeyen bir gölgenin

Tevafuk bildiði o sergide,

Noksan tümleçlerin aykýrý rüzgârýna

Kapýlmaktan bin beter belki de

Doðan güne pelesenk olmuþ bir umuttan

Çýkýp da yola,

Varamadýðým kim bilir kaçýncý yaka?

Kýraðý çaldý zamaný ve meftun telaþlarýmý,

Ýs bürüdü hele ki esrikli aklýn mahareti;

Külyutmaz yetilerimi de sattým haraç mezat,

Bir dirhem et misali, ayýbýný

Örttü insanoðlu.

Ýstifledi bazense hak gördü ve derken unuttu,

Yetmedi unutuldu,

Hýrs bürüyen gözlerinin ferine yenik düþtü;

Þeytanýn neferi ahkâm kesen ve mazereti ayan beyan,

Düþ bekçileri zapt etti masumiyeti.

Efkârý, yiðidi, alacasý bulacasý.

Ýsyan pazarýnda gýybet tüccarlarý,

Ýndinde, siperinde kývýlcýmý tetikleyen zihniyetlerle

Diþ biledi birbirine israfý hak gören

Ve aþký yok sayan insan izlekleri.

Maðrur bir edaya bürünüp,

Kamaþtý diþleri gönüllü riyalarýn.

Bir katre bile sevmedi ezelden ihtiras:

Ne masumiyeti ne de tecelli belledi sevgiyi,

Ýpliði pazara çýkan kim varsa

Hak gördü üstün ve sivri lehçesi ile

Payidar kýldýklarý zaferi.

Hele ki tezahüratý imlerin,

Debdebeli çöküþlerin

Derken ihanetin görgüsüz birlikteliði.

Aþkýn tekelinde kalamadý ne Leyla ne Mecnun,

Kul köle olmaksa en alasý,

Gönül koymaksa olmaz mý bir nedeni?

Saðdan soldan duyduðunu satmaksa birincil vazifesi.

Vicdan simsarý koca bir yenilgi

Yine insandan arda kalan koyu tortu

Ve çöreklendiði vicdanlarda

Satmaksa dostunu hiç uðruna,

Paye verdi eþrafýna anlamsýzlýðýn sancýsý

Ýle çalkalanýrken devran,

Sona gelmeden baþa sardýðý en adilane

Sureti iken maskenin ardýndan

Göz kýrpan.

Þiirin Hikâyesi:

Kurmaca hayatlarýn bataryalarý çalýndý çalýnalý rahmet okuyorum kýrmýzý rugan boyama kitaplý çilli kýz çocuðu mahiyetinde.