Siyasi nezaket olsun diye kalýplaþmýþ bir söz söylenir ülkeler arasýnda. Dost ülke, kardeþ ülke diye. Aslýnda devletlerarasýnda dostluk ya da kardeþlik diye bir iliþki yoktur. Ancak devletlerarasýnda çýkar iliþkileri vardýr. Karþýlýklý çýkarlar ne derece ölçüþüp paralellik gösteriyorsa iliþkilerde o derece sýcak olur. Bu realist durumlarý örneklemeye çalýþalým.

         Türk Ulusu, emperyalist devletlere karþý kurtuluþ mücadelesi verirken en büyük desteði daha kuruluþ aþamasýnda olan Sovyetlerden azýmsanmayacak düzeyde askeri malzeme ve maddi kaynak almýþtýr. Lenin liderliðindeki Bolþevikler bize verdikleri desteði karakaþ ve karagözlerimiz için vermemiþlerdir elbette.

         Ruslarýn çarlýðý devirmesi emperyalistlerin siyasetine uygun deðildi. Emperyalist batýlýlar Rusya’da kurulmak istenen sistemi boðmak istiyordu. Biz de emperyalistlere karþý mücadele ediyorduk. Kuruluþ aþamasýnda olan Türkiye ve Sovyet idaresi olaylarý akýlcý biçimde tahlil edip ortak düþmana karþý bir birisine yardým elini uzatmýþtýr. Bu arada 500 yýllýk ezeli düþman Ruslarla iletiþim kurmak, onlarla dayanýþma içine girmek Mustafa Kemal ve Lenin gibi tarihi olaylarý en iyi biçimde tahlil edip gereðini yapabilme becerisini gösteren liderlerin baþarýsýdýr. Bu birliktelikten iki taraf da kazançlý çýktýðý herkesçe bilinir.

         Napolyon, Mýsýr’a saldýrarak Osmanlý Devletine savaþ açar. Daha sonra ayný Napolyon Rusya’ya saldýrýr. Bu kez bu kez sürekli Osmanlýlara düþmanlýk siyaseti güden Ruslara karþý Osmanlýlara müttefiklik önerir. Maalesef Osmanlý bu öneriyi deðerlendirecek siyasi olgunluktan yoksundur. Öneri kabul görmez. Napolyon Ruslara yalnýz saldýrýr. Eðer Fransýzlarla birlikte Ruslara savaþ açsaydýk tarihin akýþý bizlerden yana geliþeceði açýktý…

         Devletlerarasýndaki iliþkilere en somut örnek: Avrupa devletlerinin aralarýndaki iliþkiler dostluktan öte çýkar iliþkisi olduðu açýkça ortada. Birinci ve ikinci paylaþým savaþlarýnda Avrupa devletleri farklý ittifaklarla birbirleriyle ölümüne savaþtýlar. Milyonlarca can ve mal kaybý verdirdiler bir birlerine. Þimdi ne yaptýlar? Avrupa Birliði olarak birleþtiler. Ortak para birimine geçtiler. Eski düþmanlýklarýný ortadan kaldýrdýlar.

         Demek ki, dün çýkarlarý için savaþmalarýný gerektiriyordu. Savaþtýlar. Bugün de çýkarlarý birlikte olmayý gerektiriyor ve gereðini yapýyorlar.

         Ve devletler kalkýnmalarýný kendi olanaklarýyla saðlýyor. Kurduklarý sistemleri iþleterek kalkýnýyorlar. Kalkýnan ülkeler, kanun ve adaleti sonuna kadar tüm yurttaþlarýna eþit uyguluyor. Bilimsel eðitim sistemleriyle yurttaþlarýný donanýmlý hale getirerek ülkelerin en önemli zenginlik kaynaðý olan insan gücünü olabildiðince verimli kullanýyorlar. Deneyim ve liyakate azami önem gösteriliyor. Ülkede saðlanan demokratik ortamda sayesinde iç barýþ saðlanýyor. Yurttaþlar görev ve sorumluluk bilinci içinde bir arada barýþ içinde yaþamanýn mutluluðunu hissediyor.

         Bizler 1876 birinci meþrutiyetten bu yana yüzümüzü batýya çevirdik. Çeþitli kesintiler, mücadeleler sonunda nihayet 1923’te cumhuriyeti ilan ettik. Cumhuriyetin kazanýmlarýyla kalkýnma atýlýmlarý yapýldý. Hýzla okullaþmaya gidildi. Dýþ borçlar ödendi. Sanayi hamlesi baþlatýldý.

         Ülkemizin jeopolitik önemi ve zenginlik kaynaklarý batýlýlarýn her zaman iþtahlarýný kabartmýþtýr. Sanayi devrimini gerçekleþtiremeyen Osmanlý batýlýlarýn hasta adam diye niteledikleri bir acze düþtü. Batý bize Duyun-i Umumiye, Sevr dayatmýþtýr. Ulusumuz Sevr’i yýrtarak Ulusal Kurtuluþ savaþý verip baðýmsýzlýðýný saðladý.

         Zamanýn koþullarýnýn zorlamasýyla NATO’ya girdik. Türkiye NATO’ya daha güvenli, NATO Türkiye ile daha güçlü söylemleriyle batýnýn dümen suyunda yüzdük yýllarca. Bu ittifaka girmekle büyük ölçüde ordunun silah gereksinimi ittifak ülkelerinden saðlandý. Ülkede imal edilen uçak benzeri üretim durduruldu. Halkýn özellikle köylümüzün aydýnlanmasýnýn yegâne okullarý olan Köy Enstitüleri batýlýlarýn önermesiyle kapatýldý. Yýl yýl karþý devrim uygulanmaya baþlandý ülkemizde.

         Günümüzde demokrasimizi daha ileriye götürmek, gerici akýmlarla mücadele etmek için batýlýlardan himmet bekleme aymazlýðýna kapýlma anlayýþý var bazý kesimlerce. Bu görüþ külliyen yanlýþtýr. Emperyalist ülkeler hiçbir zaman bölgesinde güçlü bir Türkiye istemezler. Ülkemizdeki ayrýlýkçý güçlere büyük destek vermeleri ondandýr. Oysa NATO’nun amacý üye ülkelere karþý yapýlan saldýrýlara birlikte karþý koymaktýr(!)

         NATO soðuk savaþ yýllarýnýn bir örgütüdür. Soðuk savaþ bittiðine göre ülkemiz için en hayýrlý uygulama en erken bir zamanda bu örgütten çýkmak olmalýdýr. Biz o zaman ancak güvenliðimiz için gerekli savunma araç-gereçlerini üretme anlayýþýný hayata geçirebiliriz. Yoksa biz zamanlar güzel ülkemizi iþgal etme giriþiminde bulunan devletlerden bize hayýr gelmez. Ve onlardan demokrasimizi geliþtirmek, demokrasi dýþý akýmlara karþý mücadelemizde himmet beklemek aymaklýktýr. Kendi ayaklarýmýz üzerinde durmayý becerdiðimiz oranda geleceðe daha güvenle bakma þansýmýz olacaktýr.