Türkiye geniþ topraklara sahip büyük bir ülkedir. 783.562 km kareye sahip geniþ topraklarýmýz var. Üç tarafýmýz denizlerle çevrili; þanslýyýz. Denizlerimizin olmasý mý þansýmýzý artýrýyor? Elbette hayýr.  Ýrili ufaklý acý, tatlý, tuzlu, soda içerikli göllerimiz var denizlerimize ek olarak. Hepsi birer dünya cenneti eþsiz güzellikleriyle ülkemizi süslemekte.  Sularý anarken nehirlerimizi unutmayalým.

        Gökkuþaðýnýn renklerinin sayýsý kadar bölgelerimizin hepsinde uzunlu kýsalý nehirlere sahibiz. Kýzýlýrmak ve Yeþilýrmak, Sakarya, Çoruh nehirleri olmazsa Karadeniz’in suyu öylesine mavinin en koyu tonuna sahip olabilir miydi? Fýrat ve Dicle’miz Güneydoðuya can verir. Menderesler ve Gediz’in Ege Bölgemiz için önemi yatsýna bilinir mi hiç?

        Seyhan ve Ceyhan Akdeniz bölgemize can verirler. Aras, Kura, Meriç ve Asi’yi anmadan olmaz. Nehirlerimiz ülkemize hayat sunarlar. Ovalarý gövertir can verirler. Bitek ovalarýmýz, ormanlarýmýz zenginlik kaynaklarýmýzý baþka türevleridir.

        Bir zamanlar Konya Ovasý ülkemizin tahýl ambarýydý. Hatta Konya Türkiyecin buðday ihtiyacýnýn yarýsýný karþýlýyordu diye kitaplar yazardý.

        Pazarlarýmýzý gözlemlediðimizde mevsim önemli deðil her mevsimde yetiþtirilen meyve sebzeleri pazarlarýmýzda bulmak bulabiliriz.  Mayýs, haziran aylarýnýn meyvesi kirazý kýþ ortasýnda pazarlarýmýzda görebiliyoruz.  Kuþ sütü aransa bulunur memleket pazarlarýnda dense abartý sayýlmamalý… Saymakla bitmez pazarlarýmýzý süsleyen meyvelerin çeþitlerini, sebzelerin dâhil. Son yýllarda uzak doðu ülkelerinin meyveleri bile yetiþtirilebiliyor ülkemizde.

        Daha yer altý zenginlik kaynaklarýmýz saymadýk. Yurdumuz madenler bakýmýndan da kýskanýlacak düzeyde çeþitliliði barýndýrýr. Çýkarýlmasýna henüz baþlanýlan denizlerimizde petrol ve doðal kaynaklarý yarýnlara güvenle bakmamýza neden olmaktadýr.

        Açýk kalplilikle söylersek ülkemizin kalkýnmasý, yurttaþlarýmýzýn gönenç içinde yaþamamasý için hiçbir neden yok. Denir ya; un var, yað var, þeker de var. Sýra helva yapmaya gelince herkese yetecek düzeyde helva yapýlamýyor. Yapýlan helva da gerektiði gibi halkça paylaþýlamýyor. Kaliteli ve gereksinimiz kadar yapýlabilmesi için acar ustalara iþ vermek gerek.

        Ýþte zurnanýn zýrt dediði yer burasý. Zenginlik kaynaklarý bizim kadar yeterli olan bazý ülkeler sanayi, üretim, dýþsatým, sanat vb… alanlarda bize fark atýyor. Bu kadar olanaklar içinde istenen düzeyde niçin gelemiyoruz? Kangren olan enflasyon, iþsizlik, eðitim benzeri sorunlara niçin makbul çareler bulamýyoruz?

        Þapkamýzý önümüze koyup bir düþünelim. Neden, niçin bu haldeyiz? Bir kere uygarlýk yarýþýna çok geç katýlmýþýz. Adamlar matbaayý bulup kullanmaya baþlatýrken biz daha kýþ uykusunun en derin safhasýndaydýk. 300 yýl sonra geldi bu topraklara matbaa. Maalesef matbaayý da gayrý Müslümler kullandý. Sanayi devrimini baþlatmakta geç kalmýþýz.

        Cumhuriyetin ilanýyla hýzla kalkýnma savaþýna girdik. Bu baðlamda bir kitaptan bahsetmeliyim. Soðuk bir kuzey ülkesi olan Finlandiya’nýn kalkýnmasýný anlatan Beyaz Zambaklar Ülkesinde adlý kitaptan. Bu kitabý okuyan, anlatýlan destansý baþarýya hayran olan Atatürk kitabýn askeri okullarýn müfredatýna alýnmasýný istemiþtir.

        Kitapta ortaçað karanlýklarýnda yaþayan Finlandiya’nýn aydýn bir liderin yönlendirmesiyle nasýl kýsa sürede kalkýndýðý anlatýlýr. Halk seferber olur. Öncelikle bilimsel çalýþmalar için öðrenciler yabancý ülkelere gönderilir. Yetkinleþen öðrenciler, edindikleri bilgi ve becerilerini ülkelerine döndüklerinde ülke kalkýnmasýnda sergilerler. Halk yediden yetmiþe seferber olur kalkýnma savaþýnda.

        Soðuk, elveriþsiz iklime sahip, bataklýklar ülkesi kýsa sürede kalkýnýr. Baþarýlarýnýn sýrrý bir kere eðitim-öðretim iþlerini bilimsel yöntemlerle yürütmeleri, kalifiye elemen yetiþtirmeleri, yapýlacak çalýþmalarda liyakate, bilgiye gerekli önemi vermelerinden geçmektedir. Günümüzde bile Finlandiya eðitim sistemi dünyada en beðenilen, takdir gören sistem olarak gösterilmektedir.

Devam edecek…