Kelâmla Aþkýn Melodisi

Aþk dediðimiz bizi saran okþayan bulutlarýn üzerine çýkaran duygu ve hislerin yoðunluðuyla aþk kendi þarkýsýný söyleten bir þarký ve melodidir ya da kendini bize anlatan kelamlarýn bütünüdür. Kelâm aþkla onun þarkýsýný bize mýrýldar, kelam aþka âþýk olmuþtur bizim gibi, onsuz olamaz onun sözlerini fýsýldamadan duramaz, bazen bir yaðmurdan sýrýlsýklam olunca o yârin yüzündeki yaðmurun okþamasýdýr… Aþkýn kelamla bir fýsýltýsýdýr saçlarýnda dökülen yaðmurla, beraber sarýlarak iyice sýrýlsýklam sarýlmaktýr, herkes yaðmurdan kaçarken onlar iyice tüm hücreleriyle sýrýlsýklam olmaktan kaçmayarak kahkahalarla gülümseten aþktýr. Aþkýn þarkýsý o an çalýnmakta ve sadece ikisi duymaktadýr. Kimisi buna delilik dese de aþk kýsacýk ömürde anda bir mutluluktur, hayata merhaba demektir o yâr ile… Aþk hep baharla baþlar son baharla azýcýk ara verir, kelâm bizimle bahar ayý bir anda bitmiþ ve sonbaharda olduðumuzda yanýmýzda olmasa da kokusunu duyarak nereye gittiðini arar dururuz.

Oysa biz mevsimimiz kýþ olsa da aþký sevdik, þu anda aþk kelamla melodisini kulaðýmýza fýsýldamasa da kulaðýmýzda hala fýsýltýsý vardýr, anlarýz ki aþkýn tabiatýnda az ayrýlýk az gözyaþý hasret var kabul ederiz ve kelamla buna anlayýþ göstererek beklemeye devam ederiz. Fýsýltýsýyla kokusuyla sanki yanýmýzda lakin görüntü olarak yok, biz onunla melodi söylemek ve az beklemek için sevmedik mi, kelam dile gelir bizimle ”evet” diye cevap verir. Biz görüntüsünden çok kokusuna gönlü hoþ eden hislerle doldurmasýný sevmedik mi ey kelâm? Kelam yine dile gelir” evet” der. Aþkta gelip habersizce gönlümüze yerleþirken alt üst ederek dizayn etmesini sevmedik mi ey kelam? Kelam yine “ evet “ der. Bakarýz etrafýmýza kelam ile çiçekler aþkla kokar onun güzelliðiyle renk renk açar güzelliðiyle, iþte aþk karþýmýzda açan çiçeklerin renginde kokusunda, öyle ise aramaya ne gerek var bak yapraklarýn arasýnda renginde parlaklýðýnda…

 Mevla’m Habibinin aþkýna yaratmadý mý bu âlemi? Öyle ise aþksýz hiçbir þey olmaz, araya hasret girdi diye terk edilmez vazgeçilmez aþktan, insan aþkla var olmuþsa aþkla yaþamalý yoksa yamayan gezen bir ölüden farký yoktur hatta anlamý da yoktur. Bizi tam anlamýyla doyuma -doyum derken cinsel anlamda deðil,-ruhen ruhumuzu bize buldurttuðu var olduðumuz kendisi ile olduðumuzu hatýrlattýðý için. Tüm mevsimler aþktýr ve aþkýn rengindedir ve aþk kokar. Her mevsim aþkýn kendisidir bize u þekilde karþýlayan ve karþýmýza çýkan. Güneþ bile aþkla doðar ve ayrým gözetmeden herkesi aydýnlatýr ve ýsýtýr. Deniz bile aþkýn maviliðiyle bize bakarken elimize aldýðýmýzda ona elimizle þekil verince kaybolur rengi, bana “dokunma” sadece seyret ve gülümse diye fýsýldar.

Ey aþk gönlümü aydýnlatan gülüþündür

Sensiz kalýrsam bil ki bu âþýk ölmüþtür

Ufkumu hayatýmý geniþlettin aydýnlattýn

Bu âlemde seninle olanlar hep gülmüþtür

Bazen bir Leyla bazen bir Þirin ile geldin

Güzelliði haktan getirdin ve seyrettirdin

Hayran kalmamak mümkün mü ne iyi ettin

Bu âlemde seninle olanlar hep gülmüþtür

Aþk bir hayattýr hayatta aþktýr sevmesini bilirsek, odamýzý gönlümüzü hayatýmýzý âlemi aydýnlatan bir ýþýk bir dost ve yârendir. Çoðu zaman ne zaman âþýk olacaðým diye beklerdim, gerçi çok uzun beklemedim, birden oldum, aniden oldum tutuldum kaldým! Ýþte gözümün nünde gönlümün içinde, çýkardým kalbimi avuçlarýna verdim, gülümsedi, ”zaten içindesin kalbimin” der gibiydi bakýþlarý, artýk kelam gözlerin içinde o gözlerle bize gönlündeki pýnarýndan yýkanarak bize aþkýmý anlatýyor. Oysa ayalardýr yanýmdaydý hiç böylesine beni etkilememiþti o zamanlar gönlümde aþk yoktu ondan. Lakin bu güzele âþýk olacaðýmý ve bu kadar güzel olduðunu daha önceden hiç bilmemiþ yanýnda geçerken ikimizde umursamadan tek bir kelam etmeden geçip gitmiþtik. Beki aþk bana” öyle ilgisiz kalmanýn sonucunda” bana bir ders vermek için sevdirdi yine de aþka teþekkürler ediyorum, dersimi aldým. Sanki karþýmda bin bir renkli gül bahçesinin içinde bakýyordu aþkla birlikte, ben o an aþka teslim olmuþ kendimi kaybetmiþ baþka güzel narin hoþ kokulu bir güzelin gözlerinde kaybolmuþtum vesselam.

Mehmet Aluç