Yaþama Tutunmanýn Son Hali-1-

Sýcaklar kavuruyordu aðaçlarý topraðý köyde kalan bir kaç insaný. Bu yýl böylesine sýcaklar görülmemiþti. Her yýl ekin veren toprak bu yýl ekin vermez olmuþ, dereden akan suyu kova kova taþýmýþlar, tarla o suyu yutmuþ hala ýslanmamýþ hala su istiyordu adeta. Köyde sekiz on ev vardý, geriye kalanlar þehre göçmüþ, kalan ihtiyar ve hanýmlarý çocuklarý buralarý terk ederek gidememiþti. Kilerde azalan bulgur, un, kurumuþ biber patlýcanlar bitmek üzereydi. Eskiden yetmiþ haneydi bu köy, bitmezdi nimetler un, bulgur aþlarý mutlaka bir hanede fazladan bulunur, alýnýr seneye verilirdi. Artýk bundan sonra böyle bir imkânlarý da kalmamýþtý Rasim amcanýn, Haydar emminin, Ruþen, Ramazan dayý ve diðerlerinin. Ekinlerin baþlarýnda ekin yoktu kurumuþ içi boþtu, güneþ yaktýkça ýsýsýyla kavuruyor emeklerini boþa çýkarýyordu. Rasim amca.

-Buda geçer haným buda geçer, bu yýl buðday baþaklarý ürün vermedi, domates, biberde olmadý hepsi çürüdü, ne yapacaðýmýzý bilmez olduk lakin, Mevla her þeyi bilir yoluna kor. Kulunu aç býrakmaz elbette.

Hamiyet nene.

-Doðru söyledin herif, doðru söyledin.

Az ileride akan derenin suyu da azalmýþtý, yamacýndaki aðalar suyu olanca gücüyle emerken geriye kalan suyu, kurutmanýn derdindeydiler sanki. Rasim amca suyun yönünü tarlaya doðru çevirdi, aðaçlar baþlarýný eðdi hýþýmla esti sanki. Suyu az ilerideki tarladaki ekinlere çevirdi, su varmadan kuruyordu toprak su bitiyordu. Bu böyle olmayacak suyunda faydasý yok diyerek akan suyu kesti, dereyi akýþýna býraktý. Az ileride kuþlar derenin kenarýnda susuzluklarýný giderirken, rüzgâr tüm sýcaklýðý yüzlerine karþý estirirken nefessiz býrakýyordu. Rüzgâr tüm sýcaklýðý ekinlerin zerzevatlarýn üstüne taþýrken, ekinler zerzevatlar boyunlarýný iyice eðerek topraða baþlarýný gömmeye hazýrlanýyorlardý sanki sýcaktan kurtulmak için. Az ileride maðara vardý, Rasim amca uzun yýllar olmuþ girmemiþti içine içi serin olur diye.

-Haydi, oðlum Remzi, anneni kardeþini al maðaraya sýðýnalým orasý serin olur.

Diye seslenerek kendisi önden yürüdü. Daðýn yamacýnda gölgede kalan otlar hala yeþildi, hiç kurumamýþtý, yýllar önce ektiði üzüm salkýmlarý üzüm vermiþ dallarý kýrýlacak gibiydi. Sevinçten ne yaðacaðýný bilemedi þükür secdesine vardý.

-Sana þükürler olsun rabbim

Diyerek doðruldu, secdeden. Maðaranýn içinde akan nehir suyunun sesi geliyordu, oysa daha önceden geldiðinde maðara ýssýzdý ve bu kadar serin hiç deðildi. Bir mucize olmuþtu sanki etrafýna bakýndý her yer yem yeþil dýþarýda üzüm asmasý üzümle dolu, maðaranýn içinde mantar doluydu. Boðucu sýcaklýk hiç yoktu, serinlik esiyordu bir ara üþür gibi oldu. Sevinç içinde geriye döndü, hanýmýna çocuklarýna bakmak için, onlarý þaþkýnlýk içinde donmuþ halde buldu. Sevinç içinde.

-Ben demedim mi, Mevla kulunu darda býrakmaz, haydi gelin içeriye.

Ýçerisi aydýnlýktý, daðýn yüksek tepesindeki oyuklardan güneþ ýþýðýný alýyordu. Az ileride meleþen iki kuzu ve bir koyun ve keçiyi otlarken gördü, neredeyse düþüp yere yýkýlýp bayýlacak kalacaktý. Baðýrarak.

-Hamiyet, çabuk gel çabuk kop ta gel…

Telaþlý sesini duyan hamiyet nene ve çocuklarý koþarak yanýna varýnca, yere mýhlanmýþ çivilenmiþ gibi yerlerinde kaldýlar.

-Haným cennete düþtük cennete, oðlum sen tarlada bakracý ve su kovasýný al gel. Annen koyunla keçiyi saðsýn, baksanýza memeleri süt dolu patlayacak gibi, akþama açlýðýmýzý giderelim, daha sonrasýna bakarýz. Bu gece burada kalalým yarýn iyice yerleþiriz inþallah.

Oðlu havalara zýplayarak maðaradan çýktý, koyun kuzu ve keçi onlara doðru geldi yanaþtý, baþlarýný okþayarak sevmeye baþladýlar. Küçük kýzýna gül çiçeðe.

-Kýzým sen az odun topla gece ýsýnalým burasý soðuk olur.

Gül çiçek bir solukta maðaradan çýktý kucaðýnda odunlarla döndü. Geriye dönerek birkaç kucak daha getirdi maðaraya yýðdý, babasý þaþýrdý.

-Kýzým maþallah bu ne güç kuvvet nereden buldun bu kadar odunu?

-Baba maðaranýn dýþýnda bir oyukta yýðýn halinde buldum aldým geldim, birazda çýra ile bir kutu kibrit buldum.

-Aman Allah’ým sana þükürler olsun.

Diyerek gözünden sevinç gözyaþlarýný dökmeye baþladý. Oðluna dönerek.

-Sen karakaçaný al köye dön komþulara haber ver, biraz bulgur tava, yorgan döþek alarak onlarý da al gel, haydi karanlýk çökmeden.

Devam edecek inþallah.

Mehmet Aluç