Nedir ayakta tutan bizi… Kendimiz, ailemiz ve sevdiklerimiz mi; ya da uðruna savaþtýðýmýz ilkeler, düzene olan isyanýmýz, ideolojik ön görülerimiz, hýrslarýmýz mý…

Hayallerimiz hala var mý, yaþýmýz kaç olursa olsun; yoksa umutsuzluk mu ket vuran, genç yaþýmýza raðmen…

Belki de amaçsýz bir biçimde karýþmýþýzdýr kalabalýða; fark etmeden, farkýndalýk düzeyimizi yitirmiþ olarak sadece bir gölgeyizdir hükmedilmiþken…

Tipik bir tablo çizersek insana dair: Muazzam bir eðitim, birkaç yabancý dil ve müthiþ bir kariyer. Akabinde de güzel ya da yakýþýklý bir eþ ve sayýsýz çocuk… Yoksa sýrasýný mý deðiþtirsek: Önce izdivaç ve çocuk. Hatta belki de: Sadece ve sadece eðitim, tozlu sýralarda bir baþýna.

Ya da þöyle mi olmalýydý sýralama: Erken yaþta hayata atýlýp, ömür boyu ekmeðini taþtan çýkarýp, hayat mücadelesi vermek…

Farkýndalýk düzeyi, algýda seçicilik, aile yapýsý, yaþanan coðrafya, hatta benimsenen siyasi görüþ bile etkin olmakta bu sýralamayý yaparken. Unuttuðumuz diðer deðerler ne olacak peki… Ya bedensel ve psikolojik faktörler söz konusu ise: Doðuþtan gelen ya da süreç zarfýnda yaþanan saðlýk sorunlarý, bazý kayýplar öyle ki yetersizlik diye addedilen ama normal sýfatý ardýna gizlenen büyük bir kesimi cebinden çýkaran kayýplar…

Belki çocuklukta geçirilen bir rahatsýzlýk, bir kaza ya da beklenmedik bir doðal afet neticesi, elde olmadan yaþanan talihsizlikler. Belki de, sebepsiz, istem dýþý yaþanan ruhsal sorunlar…

Ýnsanlarý kolayca yargýlamak, sorunlarý basite indirgeyip, görmezden gelip yaþananlarý hükme varmak ne kadar kolay oysa.

Sözün kýsasý; sayýsýz, beklenmedik sürprizlerle dolu kapalý bir kutu hayat. Hatta matruþkaya bile benzetebiliriz yaþamý: Görünürde ayný ama boyutlarý farklý, sayýsýz, girift, iç içe geçmiþ bir etkileþim süreci, yaþadýðýmýz her an, her olay ve tanýdýðýmýz her insan.

Öncelikler, kiþilik yapýlarý, hatta fiziksel özellikler, ruhsal geliþim süreçleri ve daha nice etmen yaþamý þekillendiren ve yönlendiren.

Uluslarýn yaþadýðý kaoslar, savaþlar, devrimler, benimsenen politikalar toplu halde toplum yapýsýný etkileyebilirken buna bireysel farklýlýklarý da ekledik mi seyreyleyin gidiþatý.

Diðer yandan; ülkelerin coðrafi konumlarý, etkileþimde bulunduklarý ülkeler, deprem bölgesinde dahi bulunuyor olabilmeleri makro faktörler. Teoloji, ahlak kavramlarýnýn önemi de göz ardý edilmemeli akabinde.

Olayý yine insana indirgersek; beklentiler nasýl ortak ya da ayný olabilir ki, herkesi ayný kefeye koymak gibi bir yanlýþlýk yaparsak. Ýkiz kardeþlerin bile seçimleri, savrulduklarý yön farklý olabilirken; beklentimizi hangi akla hizmetle ayný doðrultuda tutabiliriz.

En baþta da belirtildiði üzere; insaný ayakta tutan, biçimlendiren faktörler etkileþime girdiðinde hayat denen olgu þekillenmekte.

Ve geldik ‘’kader’’ mefhumuna…

Bu demek deðil ki; hiçbir þeye yeltenmeden, tabir-i caizse, tembel bir yaþantý sürdürüp her þeyi kadere yükleyeceðiz.

Hayatýn en güzel yaný ne aslýnda, biliyor musunuz: Sürprizlerle dolu olmasý. Bakýþ açýmýzý þekillendirirken; takýndýðýmýz tavrý da kötümserlikten iyimserliðe doðru çektiðimiz sürece, göreceðiz ki; bizi bekleyen, düþündüðümüzden bile daha olumlu ve mutluluk verici mucizelerin gerçekleþecek olmasý.

Kendimi de dahil ederek, söylemek isterim ki;her ne kadar ,inanýlmaz, yýkýcý, yýpratýcý, üzücü olaylar yaþayýp, kötülere ve kötülüklere maruz kalsak da, en azýndan inancýmýz, olumlu beklentilerimiz bizi her defasýnda yeniden ayaða kaldýracaktýr.

Hayatýn kendisi zaten baþlý baþýna bir mucize: Nasýl ki Yaradan bizi yoktan var ediyorsa, unutmamalýyýz ki; her zaman için O’nun vardýr bir bildiði, aklýmýzýn eremediði nice olayýn vuku bulduðu þu eþsiz evrende.

Ve eþsiz düþünür yüce Hz. Mevlana’nýn bir deyiþinde olduðu gibi:

‘’Âlem O’nunla kaimdir ve O’nsuz olan hiçbir þey yoktur. O’nun rýzasý, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir þeyin deðeri yoktur.’’