Çocukluk yýllarýmdan itibaren okumaya tutku düzeyinde ilgim var. Bu ilgi hiç bitmedi. Bitmek bir yana bu tutku aþk gibi, sevda gibi gün gün, ay ay, yýl yýl devam etti. Sait Faik’in “yazmasam delirecektim” diye bir sözü var. Bu söz benim okumaya karþý duyduðum ilgiyi en iyi biçimde betimliyor dersem yanýlmam.

         Ta ilkokulda okurken, okumaya baþladýðým yýllarda baþladý bu alýþkanlýk. Ve vefalý bir sevgili örneði beni hiç terk etmedi. Kitaplarýn gizemli dünyasýna bir daldýðým zaman günlük tüm sorularý sýkýntýlarý unutuveririm.  Ayrýca okudukça zihnimin daha bir berraklaþtýðýný hissederim. Olaylarý geniþ bir perspektiften tarafsýzca yorumlama anlayýþým artar.

 Olur ya bazen de kitaplardan, okuma eyleminden kýsa süre de olsa ayrý kaldýðým zamanlar olmuþtur. Böylesi dönemlerimde ufkumun daraldýðýný hissederim. Okumak güzel soylu bir edinim. Okumayý taçlandýran durumun yazmak olduðu gerçeði hiç yadsýnamaz.

Ortaokul yýllarýmda bir dönem þimdiki gençlerin telefon tutkusu gibi çok aþýrý kitap okumaya takmýþtým. Abartýsýz iki günde bir hacimli kitaplar okuyordum. O yýllarda aklýma yazar olmak gibi bir düþünce de takýlýyordu. Hatta kýsa kýsa öyküler yazýp arkadaþlarýma okuduðum da olmuþtur.  Bu öykülerimde aþýrý süslü betimlemeler yaptýðýmý hala anýmsarým. Maalesef yazma eylemimi sürdüremedim.

Okuyan, olaylarý neden sonuç iliþkileri kurarak inceleyen, aydýnlanmýþ toplumlarýn ancak bir arada barýþ içinde yaþayabilme olgunluðuna kavuþacaðýna kesinlikle inananlardaným. Okuyan yurttaþlardan oluþan toplumlarýn özgür ve baðýmsýz yaþama bilincini içselleþtireceði yaþamýn tartýþýlmaz gerçeðidir. Okumak ne kadar güzelse bunun yanýna yazma eylemini koymak da bir o kadar saygýdeðer bir eylem.

Son yýllarda iletiþim aðlarýnýn yaygýnlaþmasý biz bireyleri daha bir birimize yaklaþtýrdý. Sanal âlemde nice þair ve yazar arkadaþlar eserlerini paylaþýyorlar. Bir biçimde ben de kendimi sanal dünyanýn içinde buluverdim. Yakinen tanýdýklarýmdan öte çokça okuyan, yazan arkadaþ edindim.

Emeðe ve sanata olan sonsuz saygýmla ön yargýsýz yazan arkadaþlarýmý yüreklendirici yorumlar yazmayý kendime misyon edindim. Her insan beðenilmek ister. Yaratýlan eserlerin övülmesi eser üretenlere olumlu katký saðlar. Yaptýklarý iþlere daha bir hevesle sarýlma sürekli iyiye, güzele ulaþma çabasýný artýrmaya neden olur takdir edilmek.

Böyle yapmakla halkýmýn aydýnlanma eylemine bir nemse katký yaptýðým kanýsýndayým. Özenerek yazdýðým yorumlar nedeniyle yazdýklarýna yorum yapmamý isteyen arkadaþlarým da oldu. Bu eylemimde tek isteðim ülkemde okumaya, kitaba ilgiyi canlý tutmak ve artýrmaktý. Giderek bana da siz de yazýn diye öneriler yapýlmaya baþladý. Olur, mu olmaz mý derken bir arkadaþýn yazdýklarý üzerinde bir tartýþmaya girdik bir ara. Tartýþmaya katýlan bir arkadaþ, “sizin yazýlarýnýza hiçbir yerde göremedim!” mealli bir cümlesi ile resmen beni tiye aldý!  Bu alay cümlesi de yazma isteðimi iyice kamçýladý…

 Geç de olsa bir yýldan biraz fazla zamandan beri yazýyorum. Öykü ve denemelerim yüzü hayli aþtý. Ara ara eski yazýlarýmý okuyorum. Bunlarýn içinde bayaðý beðendiklerim oluyor. Bunlarý ben mi yazdým diye kuþkuya düþüyorum. Biliyorum iþin daha çok baþýndayým. Eksiklerim var haliyle. Sait Faik’in sözü benim yazma eylemim için de geçerli oldu. “Yazmazsam delirecektim!” Öyle bir havaya girdim ki, bir yazýmý paylaþýyorum. Aradan biraz zaman geçince kutsal bir göreve geç kalmýþçasýna, yeni bir yazý yazmakta geç mi kaldým tedirginliði yaþýyorum.

Yazýlarýmý çok beðenen, olumlu yorumlar yapan arkadaþlarým var. Onlardan övgüden öte eleþtiri bekliyorum. Yerinde yapýlan eleþtiriler elbette eksiklerimi giderme baðlamýnda çok yararlý oluyor.

Çeþitli edebiyat sitelerinde, bloklarda yazýlarýný paylaþan umduðumdan çok yazar, þairlerin bulunduðunu gözlemledim. Bir arkadaþým ülkemizde yetmiþ binin üzerinde þiir yazan amatör ve profesyonel insanýmýzýn olduðunu söyledi. Bu haber benim için sevindirici bir haberdi. Edebi alanýn içinde olanlarýn sayýsýnýn daha da artmasýný içtenlikle isterim.

Yazma çalýþmalarým içinde yazýlarýmý günü gününe takip edip yorum yapan yazar dostlar edindim. Onlarýn yorumlarý yazma hevesimi daha da artýrdý. Bunun yanýnda hayal kýrýklýðý yaþadýklarýmda oldu. Benim gibi öðretmenlik camiasýndan, babasý öðretmen olan popüler þiirler ve özgün öyküler yazan bir arkadaþla tanýþtým. Yüzlerce þiiri ve öyküsü olduðunu söyleyen sanal arkadaþla arkadaþlýðýmýz hayli ilerledi.

Yalansýz, riyasýz karþýlýklý çokça yazýþtýk. Eserlerini bastýrma çabasý içinde olduðunu anlatýrdý. Yazýþma konumuz edebiyat, þiirler romanlar üzerine oluyordu. Ýlk zamanlar büyük þairlerimizin þiirlerinden ona beðendiðim þiirler gönderiyordum. Bu eylemime çok mutlu oluyordu.

Beni yazmaya teþvik eden birinci sýradaki arkadaþ bu arkadaþýmdý. Sýk sýk yazýþtýðýmýz beni yazmaya teþvik eden arkadaþýmdan öykülerime eleþtiri bekledim. Daha önceleri þiirler, romanlar hakkýnda uzun uzun konuþmalar yaptýðým arkadaþýmdan olumlu, olumsuz hiç bir tepki alamadým.

Oysa ben en çok ondan bir edebiyat öðretmeni gibi yazýlarýma eleþtiri ve yorum bekledim. Beklentim hiç karþýlanmadý. Büyük hayal kýrýklýðý yaþadým. Yazma eylemi içinde olan yeni tanýþtýðým bazý arkadaþlara yazýlarýmý gönderip yorum ve eleþtiri istedim. Umduðumdan daha da doyurucu dönütler aldým. Kendime çok yakýn hissettiðim öðretmen çocuðu arkadaþýmdan týk çýkmadý.

Oysa bu þair, yazar arkadaþ arkadaþlýk iliþkisinin çok önemli olduðunu vurguluyordu. Bir keresinde, “Ýnsanlar karý koca olurlar fakat arkadaþ olamazlar.” Diye de bir savda da bulunmuþtu. Ondan yüzlerce þiirinden birisini yadigâr kalsýn diye istedim. Maalesef o isteðim de karþýlýksýz kaldý.

Yazarlýk serüvenim hayli ilerledi. Yüze yakýn öykü ve deneme yazdým. Bu kez bana bir þiirini vermekten kaçýnan arkadaþým yazýlarýmý sürekli okuduðunu yazdý. Eksiklerim olduðunu söyledi. Konuyu fazla dallandýrýp budaklandýrdýðýmý toparlamakta zorlandýðýmý… belirtti. Yazmaya devam edersem daha da güzel yazýlar çýkaracaðýmý altýný çiziyordu.

Bu yazýn serüvenimde yardýmýný umduðum bu þair, yazar arkadaþýn son yazýðý eleþtiri ve yorumu yine de güzeldi. Fakat için benim için hiç bir deðeri yoktu artýk. O iþ zamanýnda olmalýydý. Hele bir de þu sözlerine ne demeli, “Seni yazmaya hýrslandýrmak istedim. Bunu söylemek zorunda býraktýn beni!” Oysa yazmaya baþladýðým günlerdeki ilgisizliðiyle beni büyük hayal kýrýklýðýna uðratmýþtý. Onun bu tutumu; az da olsa yazma eylemimde kat ettiðim baþarýda kendine pay çýkarmasý hiç güzel deðildi. Ýstemediðim halde kýrýcý oldum. Sonunda hoþ olmayan kýzgýnlýðým için özür diledim. Karþýlýk alamadým. Hiç ummadýðým biçimde edebiyat dünyamdan bir arkadaþýmý kaybettim. Böyle olmasýný istemezdim. Bazý olay ve durumlarýn istemediðimiz gibi geliþmesini engelleyememek de yaþamýn bir gerçeði.

Bunun yanýnda sanal âlemde çok düzeyli, donanýmlý, aydýn düþünceli arkadaþlar edindim. Hele yýllar önce okuttuðum öðrencilerimle yeniden buluþtuk. Ne kadar güzel bir sürpriz oldu benim için. Öðrencilerimle, adeta birlikte yýllarýmýzý geçirdiðimiz sýnýf havasýný yeniden soluduk. Nice tatlý anýlardan anlattýk. Öðretmen-öðrenci arasýndaki unutulmayan sýcak duygularýmýz yeniden coþtu.

Öðrencilerimin beni hiç unutmadýklarý ve birlikte yaþadýðýmýz güzel günleri özlemle anýmsadýklarýný duymak beni yeniden heyecanlandýrdý. Benim hafýzamda da öðrencilerimden kalan aný kýrýntýlarý yeniden canlandý. Bir zamanlar okuma-yazma öðrettiðim ve hepsinin kitapsever öðrencisi olmasýný istediðim goncalarým þimdi çok iyi yerlere gelmiþler. Yurdun önemli üniversitelerinde öðrenimlerini devam ettirenlerde var. Abartýsýz hepsi birer kitap dostu olmuþlar. Onlarýn kitapsever hallerini gözlemlemekle tanýmsýz uçsuz mutluluk duyuyorum.

Yazýn âlemine girmekle okuma tutkumun yanýna yazma alýþkanlýðýný da kattým. Bu âlem beni son derece mutlu eden bir dünya cenneti oldu. Yeni edindiðim hepsi bir birinden kýymetli arkadaþlarým bir yanda diðer yanda ortak anýlarýmýz birer altýn deðerinde sevgili öðrencilerim. Bir fani için bunlardan güzel baþka ne olabilir?