Ülkemiz genel bütçesi her yýl açýk verir. Maliyemiz bütçe açýklarýný dýþ borçla kapatmaya çalýþýr. Borçlarýn anapara ve faizlerini ödeme sarmalýndan azat olmamýz olanaklý olmaz bir türlü. Bu yazý ve yazacaðým baþka yazýlarla bu kýsýr döngüyü neden-sonuç iliþkisi baðlamýnda irdelemek amacým…  Önce futbol dünyamýzdaki durum nedir?

         Takýmlarýmýz iþin kolayýna kaçýp her yýl yabancý futbolcu transfer ederler. Süper Ligimizin dört büyüklerinin sadece yabancý futbolcu transferi þöyle geliþmiþ: Genelde 1966-67 futbol sezonunda baþlanmýþ yabancý futbolcu transferi. Galatasaray günümüze kadar 169, Fenerbahçe 166, Beþiktaþ 155 yabancý futbolcu transfer etmiþ. Trabzonspor transfere1970-71 sezonunda baþlamýþ ve 136 yabancý futbolcu transferi yapmýþ.

         Ýþin en can yakýcý yönü; her yýl onlarca transfer edilen yabancý futbolculara ve diðer branþlardaki sporculara ödenen milyonlarca, hesabý yetesiye bilinmeyen dövizin harcanmasýdýr! Sonuç: Kalýcý baþarýlar yakalanamamýþ. Fakat bu güzide kulüplerimiz maalesef borç bataðýnda debeleniyor. Örnek faaliyet gösteren bir kulübümüz var ülkemizde; %100 yerli ve milli: Ýþte Altýnordu Futbol Kulübü!

         Altýnordu Futbol Kulübü ülkemizde yalnýzca ülke çocuklarýmýzla faaliyetlerini yürüttüðü gerçeðini her Türk yurttaþýnýn bilmesi gerekir dersem zülfüyâra dokunmuþ sayýlmam. Bu örnek kulübümüz “Oyun Ýlkelerini” þöyle belirliyor:

         “ Bu topraklarýn çocuklarýndan ‘gerçek profesyonel futbolcular yetiþtirmek’ misyonumuzun gereðidir.’ A takýmda yabancý futbolcu oynatmýyoruz ve Altýnordu Armasý’nýn %100’ü bize emanet olduðu sürece oynatmayacaðýz.”

         Futbolsever her yurttaþýn bir takým, renk tutkusu vardýr. Galatasaray adýnýn kulaða hoþ gelen týnýsýný sevdim ta ortaokul yýllarýnda. Yurdun uzak bir ilçesinde futbolun F’sinden habersizdim. Ýstanbul’dan gelen bir aðabeyin getirdiði Metin Oktay, Turgay Þeren fotoðraflý spor gazetesinde futbolumuzun bu iki büyük deðerinin adlarýný gördüm. Futbol tutkum bu isimlere olan ilgimle filizlendi.

         Galatasaray futbol takýmýnýn maçlarýný yýllarca radyodan, daha sonra televizyondan takip ettim. Galibiyetlerinde sevindim, özellikle yabancý takýmlara karþý yenilgilerindeyse “tanýmsýz kederlere” kapýldýðým oldu. Son yýllarda ilgim azaldý sarý-kýrmýzý renklere. Baþarýlarýnda; hele de sahaya 11 yabancýyla çýkýklarýnda buruk bir sevinç bile duymuyorum.

         84 milyonluk büyük bir ülkede yerli 11 futbolcu yetiþtirip sahaya süremiyorsa tuttuðum takým ve güzel yurdumun diðer takýmlarýnýn ülke sporuna yön veren ilgililerinin kara kara düþünmeleri gerek. Denebilir ki, ne zararý var yabancý futbolcu transfer etmenin. Çok zararý var çok, giderilemeyecek kadar.

         Önce Ulusal Takýmýmýza olan zararýný irdeleyelim. Ulusal Takýma seçilen oyuncularýmýzýn büyük çoðunluðunu gurbetçi yurttaþlarýmýzýn yabancý ülkeler yetiþmiþ çocuklarý oluþturuluyor. Gurbetçi gençlerimiz olmazsa uluslararasý arenada az da olsa baþarý þansýmýzýn olacaðý kuþkulu!

         UEFA Avrupa Uluslar Ligi’nde Ulusal Takýmýmýz C ligine düþtü. Lüksemburg, Litvanya ve Faroe Adalarý ulusal takýmlarýyla mücadele edecek. Umarýn bu ligde yüz kýzartýcý sonuçlar almayýz. Gerçi futbol artýk spor olarak kabul görmüyor. Futbol artýk sanayi kolu oldu, getirisi ve götürüsü olan. Ülkemizde bu sanayi kolu hep zararda…

         Hükümetlerimizin dýþ alýmý ile dýþ satýmýnýn yýllara göre nasýl geliþtiðini aþaðýdaki tablodan gözlemleyelim. 1923’ten 2019’a dek sadece 1930’lu ve 1940’lý yýllarda toplam 12 yýl dýþ satýmýmýz dýþ alýmýmýzdan fazla vermiþ. Hükümetlerimiz uzun yýllar sürekli açýk veren al-sat dengesini denkleþtirme çabasý içinde oldu.

         Maalesef her yýl üretim sattýklarýmýzdan çok alým yapýyoruz. Borçlanýyoruz. Az miktarda elde edilen dövizler çoðu kez gerektiði gibi kullanýlmýyor. Altýnordu Spor Kulübü gibi yerli kaynaklara yönelecek yerde yabancý sporcu transfer ediyoruz. Atalarýmýz ne güzel söylemiþ: “Toplama suyla deðirmen dönmez, el s…le gerdeðe girilmez.”

Maalesef tabloyu paylaþmak olanaklý olmadý.

 Devam edecek