Ýki bin yýlýný henüz baþlarýndaydýk. Ekim ayý güzel yurdumuzun yayvan yapraklý aðaçlarýndaki renk cümbüþünün sonlanmasýyla yerini soðuk rüzgârlarýn hýzlý estiði kasým ayýna býrakmýþtý. Okullar eðitim öðretim yýlýnýn birinci dönemini neredeyse yarýlamýþtý; mini mini birinci sýnýflar öðretmenlerini ve okulu sevmeye baþlamýþtý.

        Kasým ayýnda bilindiði gibi öðretmelerin ilgiyle, neþeyle, hüzünle kutladýklarý bir günü 24 Kasým Öðretmenler Günü kutlanýr. Özellikle kadrolu olarak atanan genç öðretmenler öðretmenliðe baþlamanýn tanýmsýz sevinci ve heyecaný içinde kutlarlar mesleklerinin adýyla özdeþleþen günü.

        Bu güzel günü kutlanýrken yapýlan konuþmalar, gösteriler, þiirlerin okunmasý derken; öðrenciler anne-babalardan sonra ikinci sevgili idolleri olan öðretmenlere sevgi ve saygýlarýný sunar. Ýzlenen seremoniyi yüzleri asýk, kalpleri kýrýk hüzünle izleyen öðretmenler de vardýr ülkemizin okullarýnda.

        Kadrolu meslektaþlarýyla ayný eðitimi almýþ fakat atanamayan sözleþmeli ve ücretli öðretmenlerimizdir gülmeyi unutan hüzünlü olanlar. Kadrolu meslektaþlarýyla ayný görev ve sorumluklarýný yaparlar. Ücrete, iþ güvenliðine sýra geldiðinde maraba uygulamasýna tabidir bu yazgýlarý kara yazýlmýþ genç insanlar.

        Yaþama tutunmak, evine ekmek götürebilmek için görev yapan; iþ güvencesi olmayan son verilere göre ülkemizde 300 bin kadar da özel okullarda çalýþan öðretmenlerimiz var ayrýca…

        Özel okullarda veli müþteri, öðretmen veliyi memnun etmekle sorumlu ip üstünde yürüme becerisini göstermek zorunda olan ip cabasý pozisyonundadýr. Öncelikle veli memnuniyeti, öðrencilerin baþarý grafiði, girdikleri sýnavlardaki baþarýlarý iyi dengelenmese öðretmen dengesini kaybedip boþluða düþen cambaz gibi kendini boþlukta, sokakta bulur. Ve evinin yolunu bulursa ne mutlu bekleyenlerine!.. Ve özel okul öðretmenlerinin ücretleri hiçbir zaman devlet okulunda çalýþan meslektaþlarýnýn ücretleriyle karþýlaþtýrýlamaz.  

        Öðretmenlerimizin durumlarýný az dahi olsa irdelemeye çalýþtýðým iki binli yýllarýn baþlangýcý bir 24 Kasým Öðretmenler Gününde il merkezinde kutlanacaktý. Gün için iki öðretmen okul idaresince görevlendirildik. Valimiz ve ildeki protokolü oluþturan görevliler ve okullardan gönderilen öðretmenlerle birlikte Halk Eðitimin çok amaçlý salonunda yerimizi aldýk.

        Öðretmenler Günü için hazýrlanan çalýþmalar klasik biçimde izleyenlere sunuluyordu. Konuþmalar, þiirler, program hazýrlamakla görevli okul öðrencilerinin sunumlarý çok baþarýlý biçimde sürüp gitti. Öðretmenlik mesleðinin önemi hakkýnda süslü sözler söylendi… Ýcra edilen programdan benim için en önemli söylev valimizin konuþmasý ve biz öðretmenlere verdiði mesajdý. Söylev hiç beklendiði gibi klasik parlak cümleler içermiyordu. Üstelik bizlerden, öðretmenlerden yana maalesef ütopik de olsa güzel sözler ediyordu… Ülkemizde kangren olmuþ, öðretmenlerin de nasiplendiði çeþitli sendikalarca sözüm ona haklarýný savunmak adýna oluþan bölünmelerini, parçalanmalarýný keskin neþter vururcasýna ortaya koyuyordu. Sözlerine þöyle baþladý valimiz:

        “… Arkadaþlar atanmýþ birisi olarak söylüyorum. Bir öðretmen çocuðuyum. Siz öðretmenler bölünmeyip birleþe bilseniz. Ýnanýn ülkü kalkýnmasýnda destansý utkular kazanýrsýnýz. Ve sizler hükümetleri deðiþtirir ülke politikalarýnýn oluþmasýnda kesin söz sahibi olursunuz…” 18 yaþýnda baþladýðým meslek yaþamýmý öðretmenliðin çeþitli kademelerinde nerdeyse yarým aþýra yakýn sürdürdüm. Ýlk ve son kez üst düzey bir idareciden öðretmenlerden yana böyle sözler duydum…

        Ülkemizde kaç adet eðitim sendikasý var diye küçük çaplý bir araþtýrma yaptým. “Öðretmen Sitemiz” adlý bir sitedeki sayýyý görünce þaþýrdým. Bu site 55 çeþit eðitimciler sitesi olduðunu belirtiyor. Sendikalarýn amacý düz mantýkla üyelerinin sosyal, kültürel, özlük haklarýný savunmaktýr öncelikle. Ve de eðitim sendikalarýnýn yadsýnamaz önemli bir görevi de ülkenin eðitim-öðretim planlama ve çalýþmalarýna yön vermek olmalýdýr. Olmalýdýr da bu konuda ne kadar etkinler (!)

         Ellinin üzerinde farklý görüþler savunan iþin en acý yönü ise ülkemizdeki mevcut siyasi partilere eklemlenen sendikalar deðil ülkenin eðitim-öðretim çalýþmalarýna yön vermek, katký sunmak ya da üyelerinin haklarýný savunmak peþlerine eklemlendikleri partilere saðlam basak oluþturmadalar. Hele saðlam ata oynama kurnazlýðýný gösteren sendikalarýn üst düzey yöneticiler partilerde önemli görevler üstlenebilmekte. Hatta eski deyiþle mebus bile olabilmekteler.

        Oysa öðretmenler, saygýdeðer öðretmen çocuðu valimizin belirttiði gibi birleþe bilme olgunluðunu gösterseler neler baþarýlmaz neler! Öncelikle ülkemizdeki eðitim çalýþmalarýnýn planlamasýnda etkin rol alýrlar. Eðitim-öðretimim öncelikle nitelikli yurttaþlar yetiþtirme amacý için tüm enerjilerini bu dava için harcarlar. Nitelikli yetiþen kuþaklar ülke kalkýnmasýnda en büyük zenginlik kaynaðýdýr.

         Nitelikli eðitimle eðitilen halk ülke kalkýnmasýnda itici güç olur. Ülkede üretim artar üretimin artmasýyla halkýn refah düzeyi yükselir. Böylece zenginleþen ülkede öðretmen kesimi de kendilerini gönençli yaþatacak paylarýný alýrlar. Sendikalar da gerçek iþlevlerini kâðýt üzerinde kalan gerçekleþtirme baþarýsýna ulaþmýþ olur. Neden olmasýn!?

                                                                          Ýbrahim Yýlmaz

    Devam edecek…