KAVÝMLER GÖÇÜ VE SONUÇLARI

Batý dünyasýnýn lideri konumunda bulunan ABD, dünyanýn tek kutuplu bir dünya olmasý için tüm þeytani vasýtalarý birer birer devreye sokuyor. Yaptýklarý araþtýrmalarda yakýn gelecekte enerji kaynaklarýnýn tükeneceðini gördüler. Bu sebeple; Saddam Rejiminim balistik füze ürettiðini ileri sürerek ve Irak’a demokrasiyi getirmek bahanesiyle enerji kaynaklarý zengin olan Arap dünyasýna gözünü dikti. Þeytanlýk budur ki; bu ülkelerin anti-demokratik koþullarla yönetildiðini öne sürerek bir haçlý seferi planladý.

ABD, 11 Eylül 2001 günü Usame Bin Ladin'e baðlý teröristlerce kaçýrýlan iki yolcu uçaðý, New York'taki Dünya Ticaret Merkezi'nin ikiz kulelere özenle hesaplanmýþ noktalardan çarpmýþlardý. Meydana gelen patlamalar sonucu her iki kule de çökmüþ, üçüncü bir uçak Washington, DC'deki Pentagon binasýna çakýlmýþtý. Bu sebeplerin yanýnda Ýran ile Irak arasýndaki anlaþmazlýðýn odak noktasýnda bulunan Ýran’ýn askeri varlýðýnýn geri çekmemesini savaþ sebebi olarak gördü ve 22 Eylül 1980 yýlýnda Irak ordusunun sýnýrý geçmesini üstü örtülü bir þekilde saðladý. Irak Devleti daha önce Þattülarap Anlaþmasý’ný (22 Eylül 1980) tek taraflý feshettiðini açýklamýþtý. Savaþýn ilk günlerinde Irak baskýn görünse de sekiz yýl süren bu kardeþ savaþý, 1988 yýlýnda ateþ kes ilan edilerek sona erdi. ABD, bölgeye bir filo göndererek ve bayraðýný çekerek Körfez petrol yolunu kontrol altýna aldý. Bu ABD filosu, kendisine yanaþýk bir pozisyonda duran Kuveyt’in petrol tankerlerini korumaya baþladý.

Barzani, 2003 yýlýnda Irak'ýn iþgalinden sonra kurulan Irak Hükûmet Konseyi'nin üyesi oldu ve 2004 yýlý Nisan ayýnda konseyin baþkaný oldu. Haziran 2005'te Irak Kürdistan Parlamentosu tarafýndan Kürdistan Bölgesel Yönetimi baþkaný seçildi. Þu anda Irak’ta çeþitli devletçikler ortaya çýkmýþ durumdadýr.

Emperyalist ABD, iþgalci zihniyetini bazý gerekçeler uydurarak 20 Ekim 2011 yýlýnda Libya’ya bir saldýrý düzenledi. Bu vahþeti televizyonlarda tüm dünya halklarýna naklen izlettirdi. Libya iþgal edildi, Kaddafi yakalandý ve idam edildi; böylece kýrk yýllýk Kaddafi rejimi yýkýldý.

Þu anda Suriye ve ABD arasýnda diplomatik iliþki yoktur. Suriye Ýç Savaþý nedeniyle 2012'de iliþkiler kesilmiþti. Ýki ülke arasýnda tartýþýlan baþlýca konular Arap-Ýsrail sorunlarý, Golan Tepeleri iþgali ve Irak Savaþý'dýr. 2012'de düzenlenen ABD'nin Dünya Liderliði Raporuna göre, hala devam eden Suriye Ýç Savaþý süresince Suriyelilerin %29'u ABD liderliðini onaylamakta, %40'ý onaylamamakta ve %31 kararsýzdýr.

ABD’nin Suriye üzerindeki operasyonlarý tam olarak gerçekleþmedi çünkü Suriye’nin koruyucu gücü olarak kendini gösteren Rusya, ABD’nin emellerinin tam olarak gerçekleþmesine engel oldu. Ancak Rusya, Suriye’nin karagözüne hayran olduðu için deðil, Doðu Akdeniz’de ve Arap coðrafyasýnda egemen bir güç olarak varlýðýný göstermekti. Bunu nispeten gerçekleþtirmiþ olsa da ABD, Arap ülkelerinin çoðunu yedeðine almayý baþardý. Þu an itibariyle Fýrat nehrinin doðusu ve batýsý ABD ve Rusya tarafýndan iþgal edilmiþ durumda.

Bu kýsa girizgahý hafýzamýzý tazelemek amacýyla yaptým. Þimdi asýl meseleye dönebiliriz:

Acý ama gerçek bir süreç yaþadýðýmýzý üzülerek belirtmek isterim. Bu iþgal yýllarýnda ülkemin yö-neticileri, ilk zamanlarda “ABD’nin ne iþi var?”, “sýnýrlarýmýzda bir Kürdistan devletinin kurulmasýna asla müsaade etmeyeceðiz” diye kükremiþti! Çok geçmeden her ne oldu ise; Ýsrail’in Siyonist madalyasýný boynuna takýlmasýndan rahatsýz olmayan asrýn lideri, bir anda kendisini BOP eþ baþkaný olarak ülkeme tanýttý ve “üzerimde vazifeler var. Vazifemin gereði olarak gerektiðinde papaz cübbesi de giyerim, iblislerle de istiþare ederim” demiþti. Ve NATO güçlerinin bir an evvel iþgale baþ-lamasýný istemiþti!

Bu emperyalist kuþatmada bu ülkelerin altý üstüne gelerek cehenneme döndü. Can pazarýnda kur-tuluþ yolu arayan mazlum ve masum insanlar, ülkemize kitleler halinde bir büyük göç baþlattýlar. Bazý Arap ülkelerinin yaný sýra, bazý Avrupa ülkeleri de mülteci kabul etti ancak kýlý kýrk yararak bu göç hareketini yönetti. Nitelikli, sicili temiz ve eðitimli insanlarý ülkesine kabul etti. Ülkemin yöneticileri ise “alný secdeye geliyor. Onlar muhacir, biz ensarýz” diyerek, kim olduðu meçhul kiþileri “açýk kapý” politikasýný uygulayarak ülkemize yýðýlmasýna sebep oldu.

15 Mart 2011 yýlýndan bugüne kadar devam eden bu kitlesel göç hareketi sonucunda resmi rakamlara göre 6 milyon civarýnda mülteci ülkemize giriþ yapmýþ durumda. Ülkemize doluþan mülteciler sadece Suriye’den olmayýp, Irak’tan, Libya’dan, Pakistan’dan, Afganistan’dan, Tacikistan’dan ve daha baþka ülkelerden de mülteci olarak ülkemize giriþ yaparak oturma izni aldýlar. Ülkemin yöne-ticileri, bunu yeterli görmeyip, emlak alan sýðýnmacýlara ya da mültecilere Türk vatandaþlýðý vermeye baþladý.

Sosyologlar ve bazý siyasetçiler, asrýn büyük göç hareketi karþýsýnda Türk yöneticilerinin “din” eksenli bir göç politikasý yürüttüðünü söyleyerek, ileride Türkiye’nin sosyolojisinin ciddi þekilde bozulacaðýný ve bunun acý ama gerçek sonuçlarýyla karþý karþýya kalacaðýmýzý söylemiþlerdi. Bu gün itibariyle Türkiye’nin sosyolojisine baktýðýmýzda baþta Kilis olmak üzere ülkemizin pek çok il ve ilçelerinde Suriyeli nüfusunun yerli nüfustan daha fazla olduðunu görebiliriz. Yerli halk, bu mülteci istilasýndan mustarip olup, baþka þehirlere taþýnmak zorunda kalmaktadýr. Türk vatandaþlýðý alan bu mülteciler bazý il ve ilçelerde nüfus yoðunluðunu gettolaþmaya vardýrarak çeþitli suç çeteleri haline dönüþmektedir. Basýn ve medya aracýlýðý ile bu sýðýnmacýlardan kaynaklanan pek çok suç olaylarýna þahit oluyoruz.

Siyasiler, sýðýnmacýlara çeþitli imkanlar tanýmaktadýr. Örneðin, sýnavsýz üniversiteye girmek. Elin-de gerçek belgesi olmadýðý halde doktor veya öðretmen olduðunu söyleyenlerin Türkçe bilmeme-sine raðmen hastanelerde doktorluk, okullarýmýzda öðretmenlik yapmasýna ne yazýk ki müsaade edilmektedir. Vicdan sahibi olanlar, çocuklarýný geleceðe hazýrlamak için üniversite okutan vatandaþlar haklý olarak bu çifte standarda isyan etmektedir. Bu imtiyazlarýn yanýnda her mültecinin vergiden muaf olarak ticaret yapmalarýna da imkân tanýmaktadýr. Bu ülkemin insanlarý, açtýklarý ticarethanelerinin vergilerini vermekte zorlanýrken, bu çifte standarda isyan etmektedir.

Sýðýnmacýlar konusunda çözüm bekleyen sorunlar bence þu þekilde sýralanabilir:

a-) Beþer Esad, tam olarak otuz üç defa baþka ülkelere mülteci ya da sýðýnmacý olarak giden tüm Suriyelileri Suriye’ye çaðýrmýþtýr. Türk yönetimi, bu çaðrýya kulak vermeli, Esad saplantýsýný bir kenara býrakarak Suriyelilerin bir an evvel ülkesine dönmesini saðlamalýdýr.

b-) Ülkemizde Türk vatandaþý olarak kalmak isteyenlerin de Türk toplumuna adaptasyonu mutlaka saðlanmalýdýr. Ýlerleyen süreçte, ülkemizin mücbir sebepleri göz önüne alýnarak Türk vatandaþlýk-larý iptal edilmeli ve özendirici imkanlar sunularak sýðýnmacýlarýn kendi ülkelerine dönmeleri saðlanmalýdýr.

c-) Yabancý gettolar lav edilmelidir. Suç çeteleri mutlak surette yakalanýp, cezaevlerine konulma-lýdýr. Toplumun dirliði ve düzeni mutlaka saðlanmalýdýr.

d-) Ticarethanelerde Arapça tabela hakimiyeti sonlandýrýlmalýdýr. Ticaret, vergilendirilmelidir.

e-) Bu tedbirlerin büyük kýsmýný belediyeler almaya baþlamýþtýr. Devleti yönetenler de belediyelerin bu çalýþmalarýna destek vermeli, ülkemiz mülteci iþgalinden bir an evvel arýndýrýlmalýdýr.

f-) Dil bilmediði halde doktor, öðretmen ya da avukat olan mültecilerin iþ akitleri feshedilmelidir.

g-) 2011 yýlýndan beri ülkemizi iþgal eden sýðýnmacýlarýn statüsü “geçici kabul” anlaþmasýna dönüþtürülmelidir. Avrupa Birliði’nin verdiði üç beþ dolarý Türkiye, bu ülkelere vermeyi önermelidir.

h-) Siyaset kurumu, bu tedbirleri almak istemiyorsa, ülkemizin geleceðini ön planda tutarak ülke-mizin her yanýna yayýlmýþ olan tüm sýðýnmacýlarý ya da mültecileri Güney Doðu Anadolu Bölgemizde açýlacak olan büyük bir yaþam alanýnda iskan etmeli, her türlü insani hizmetler orada verilmelidir. Hiçbir art niyetli sýðýnmacýnýn buradan çýkarak suç üretmesine müsaade etmemeli; ciddi bir sabýka araþtýrmasý yapýlmalýdýr.

I-) Sýðýnmacýlarý ya da mültecileri kontrol etmekle görevli Göç Ýdaresi’ne geniþ yetkiler verilmeli; sýnýr güvenliði mutlaka saðlanmalý, açýk kapý politikasýndan behemehâl vaz geçilmelidir.

Þu an itibariyle, bahsi geçen ülkelerde belirli bir sükûnet baþlamýþtýr. Bu durum, ülkemiz için bir fýrsat olarak deðerlendirilmeli, gayri resmi rakamlara göre 12 milyona ulaþan bu mülteciler, ülkelerarasý diplomatik yollarla kendi ülkelerine gönderilmelidir. Aksi halde, ‘kavimler göçü’ sebebiyle paramparça olan Roma Ýmparatorluðunun akýbetini yaþayabiliriz.

“Yüce Allah, ülkemizi büyük yýkýmlardan ve kargaþalardan korusun” diye temennilerde bulunurken, Yüce Allah’ýn aklýný kullananlara yardým ettiði gerçeðini de akýldan uzak tutmayalým.