KUTSAL KÖLELÝK

Konumuza Ýslam Peygamberi Hz. Muhammed’in þu anlamlý sözüyle baþ-lýyorum: “Ýþçinin ücretini alýn teri kurumadan önce ödeyiniz.”

Bu kutlu sözü özünden anladýðýmýzda; bu sözün evrensel bir mesaj olduðu hemen anlaþýlýr. Müslüman bir beldede çalýþan bir gayri Müslim de olsa, alýn terinin karþýlýðýný tam ve zamanýnda almasý gerektiðini beyan ediyor.

Geçmiþten günümüze kadar insanlarýn fikri ve bedeni melekeleri geliþmiþ, çok sayýda meslek guruplarý ortaya çýkmýþtýr. Eðitim yoluyla da çok sayýda meslek guruplarý ortaya çýkmýþtýr: Bilim, fen, týp, teknoloji, uzay bilimleri, sosyoloji, psikoloji, felsefe, teoloji gibi.

Modern çaðda, her meslek gurubunun haklarýný savunmak için çeþitli sendikalar kurulmuþtur:

Ýþçi haklarý, 1-10 Aralýk 1948 günü Birleþmiþ Milletler Genel Kurulu'nca kabul edilmiþtir.2 oylamaya katýlan BM üyesi 48 devletin temsilcileri olum-lu oy vermiþtir. Türkiye de, “olumlu” yönde oy vermiþtir. (wikipedia.org)

Ýlk sendikalar, 1794 yýlýnda Philadelphia'da ayakkabýcýlar tarafýndan kurul-muþtur. Birliklerin devamý þeklindeki ilk sendikalarýn üyeleri ayný meslek ve zanaat dalýnda çalýþan nitelikli iþçilerden oluþuyordu.

Bilinen ilk sendika türü örgütlenme, Ýstanbul'da Tophane fabrikasýndaki iþçilerce gizli olarak kurulan Amele-i Osmani (Osmanlý Amele) Cemiyeti-dir. 894-95 yýllarýnda kurulan bu örgüt, kýsa bir süre sonra ortaya çýkarýl-mýþ ve daðýtýlmýþtýr.

Günümüz itibariyle bu sendikalar, çalýþma þartlarýný, ücretleri, beslenme biçimlerini günün þartlarýna uygun hale gelmesi için yönetim ile masaya oturarak çözümler üretirler. Ancak üzülerek belirtelim ki; bu sendikalar geçmiþte olduðu gibi günümüzde de “sarý” sendikalara dönüþmüþ; hükü-met ile yapýlan müzakerelerde patronlarýn lehine olacak kararlar çýkmýþtýr.

Çalýþma hayatý; rant odaklý olduðu ve gerekli iþ güvenliði saðlanmadýðý için yýllar boyu ülkemizde “iþ kazalarý”, kimine göre “iþ cinayetleri” yaþan-mýþ, çok sayýda iþçimiz hayatýný kaybetmiþtir.

Türkiye'de sosyal güvenlik kurumu verilerine göre 2018 yýlýnda toplam 430 bin 985 iþ kazasý meydana gelmiþtir. Bunlar içinde ölümcül kaza sayýsý 1541 olarak belirtiliyor. Bir diðer deyiþle Ülkemizde 280 kaza baþý-na 1 ölümcül kaza meydana geliyor. Rakamlar Türkiye'de her gün 4,2 iþ-çinin hayatýný kaybettiðini gösteriyor.

Son zamanlarda, Soma'daki maden kazasýyla ilgili yargýlama sürecine iliþkin medyada yer alan çeþitli haberlerde, ILO'nun “ölümcül iþ kazalarý” açýsýndan Türkiye'yi dünya ülkeleri arasýnda üçüncü sýraya yerleþtirdiði” belirtilmektedir. Ülkemiz için çok vahim bir tablo!

Yaþ gruplarý arasýnda en az iþ kazasý 14 ve altý yaþ grubunda meydana gelmiþtir. Diðer taraftan en çok iþ kazasý yýllar itibariyle 25 - 29 yaþ guru-bunda gerçekleþmiþtir. Bunu 30 - 34 yaþ gurubu takip etmektedir. ortala-ma kaza sayýlarý ele alýndýðýnda, 25 - 29 yaþ grubu en büyük ortalama iþ kazasýna sahiptir.

Ölümlü iþ kazalarýnýn sebeplerine baktýðýmýzda:

• Ýþi bilinçsiz yapmak,
• Dalgýnlýk ve dikkatsizlik.
• Makina koruyucularýný çýkarmak.
• Tehlikeli hýzla çalýþmak.
• Görevi dýþýnda iþ yapmak.
• Ýþ disiplinine uymamak.
• Ýþe uygun makine kullanmamak.
• Yetkisiz ve izinsiz olarak tehlikeli bölgede bulunmak.

Ýþ kazalarý açýsýndan Türkiye, dünyada üçüncü ve Avrupa'da ise birinci sýrada yer almaktadýr. Bu kazalarýnýn dört temel nedeni vardýr ve “4M” ku-ralý olarak bilinir. Bunlar; insan, makine, ortam/çevre ve yönetim olarak sý-ralanmaktadýr.

Ýþ kazasý veya meslek hastalýðý sonucu ölen üyenin ortalama aylýk kazan-cýnýn %70'i, hak sahipleri olan eþ, çocuk, ana ve babasýna Vakýf Senedin de yazan hisseler oranýnda ölüm geliri olarak baðlanýr.

Kaynak: Doðrulukpayi.com

Sözün özü:

Yönetimlerin desteðini alan sermaye sýnýflarý, kutsal alýn teri üzerinden sömürü düzenlerini devam ettirmek için tedbirsizlik sonucu ortaya çýkan ölümlü iþ kazalarýný “kader, þükür” gibi dini kýlýflara büründürüp, toplumsal infiali önlemeye çalýþmaktadýrlar. Bu sözlerin kutsi büyüsüne kapýlan halk kitlesi ve emekçiler, bu çarpýk-bozuk çalýþma hayatýnýn “Kutsal Kölelik” olduðunu anlayamýyor. Anlayan iþçiler ve iþ kazalarýnda hayatýný kaybe-den yakýnlarý ve bir takým sivil toplum örgütleriyle, bazý sendikalar ve siya-setçiler, bu iþ cinayetlerini durdurmak için günler süren hak ve adalet mücadelesi vermiþlerdi. Ancak bu güne kadar tedbirsizlik nedeniyle iþçile-rin ölümüne neden olan patron/sermaye sýnýfý hakkýnda herhangi bir hu-kuki süreç baþlatýlmadý. Göstermelik tutuklamalar ve verilen cezalar dýþýn-da suçlular yani asýl sermaye sýnýfý deyim yerindeyse “nerede kalmýþtýk" anlayýþýyla kutsal alýn terini sömürmeye devam ediyorlar.“Düzene çeki düzen" diyerek, konuyu tamamlýyorum.