BU YAZIM SEVGÝLÝ ARKADAÞIM ELÝF’E NAM-I DÝÐER ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝNE GELSÝN.

SEVGÝNÝN EÞLÝÐÝNDE EÞELEDÝÐÝM YÜREÐÝMDEN SÖKÜN EDEN TÜM DUYGULAR TÜM GÜZELLÝKLER VE DE SEVGÝMÝN EÞLÝÐÝNDE NASIL KÝ KALP KALBE KARÞI…

SENÝ SEVÝYORUM CANIM ÞAÝREM.

Zirzop bir gölge muhtevasý acýdan öte

Bir b/ölü iki iken aþk ve arayýþý þaibeli

Devasa sandýklarýn lahzasý

Kýyý köþe el divan pençe

Sözcüklerin kokusu nasýl ki þairin besini

Miladi takvim ve hicri bir yenilgi iken

Sevginin bedeli þimdilerde

Cüzdandan taþan paranýn himayesi

Ve kepaze bir servetin siyah teni

Oysaki beyaz ve masumdu önceleri insan ve sevgi

Nakþeden güne

Muradýný itekleyen kör gözlerle

Ve mizacýna serili her imge

Þimdi hala vakit var madem

Geç olmadan dizmeli doðrularý

Er ya da geç duyulacakken arayýþýn vukuatý

Özlem ve çürük düþler çekilmeden

Sahneden

Gerçeklerin rotasý

Renklerinse en küskünü ve mahcubu

Pembenin teninde saklý himaye

Pembenin titrinde doðan güneþe

Ve aþka ve insanlara selam olsun

Olmasa da bir karþýlýðý

Olmazýn olmazý deðil elbet

Varsa yoksa insanýn insana verdiði Allah’ýn selamý…

Günü uyuttum sevgili kalbim ve düþtüm yollara baþ edemediðim hangi acý hangi zýrnýk yara ise yaðmalanmýþ kalbime de dokundu mu nazarý yaman ellerin ve de yâdýnda dünlerin en etkili silah ve de ilaç iken aþkýn zaferine eþlik eden içten ta yürekten gelen sevgi.

Issýzlýðýnsa perde arkasý illa ki bir þiire de düþerken yolum.

Acýnýn saltanatý ölmeden boþalttýðým o sefer tasý elbet anne eli deðmiþken tenime elbet babamýn þefkati ve de el pençe divan durduðum kodaman göðün korunaklý bulutlarýna tüneyen çocuk kalbimdir ýrksýz yalansýz kor acýlarýn dahi saðaltýldýðý sevgi pýnarý.

Hizaya gelir mi gelmez mi bilemem masallar.

Bir masaldan daha firar etti mi anlatýcý ve iþte þairin dimaðý ve hayatýn baþkahramaný aþkýn everdiði sözcüklerin kotardýðý o sevgi sihirbazý gönlün de ummanlara denk düþen muhtevasý.

Haylidir yorgun.

Haylidir de yollara dikmiþken gözümü.

Kelamýn zirvesinde baþ göz etmiþken selamý.

Kývamsýz bir ruh ve dalgalý bir ömür ve iþte sitayiþim kendime sirayet ettiðim kadar yalnýzlýða baþmisafir nasýl ki sevgi: edimlerden kaçan ruhlarý deþen bilinmezi bilindik kýlan ve sözcüklerin çatýsý çökmeden ve akmadan da ruhun yaþýnda dingin bir ömre meyleden umudun çaðrýsý aðrýsýz sýzýsýz bir ömür ne ki insan þükretmedikten sonra…

Gýyabýnda evrenin.

Gaipten gelen sevginin radarýna takýlý bulut ve umut.

Çöl çiçeði.

Deve kuþu.

Belki de bir kelebek nasýl ki ömre tek güne denk düþen ve iþte sihirli bir renk elbet palazlandýðý kadar yüreðin pembesi payidar olmak adýna kalemin yazýlasý binlerce þiiri binlerce güftesi nasýl ki yoktan var etti Rahman ve iþte ilhamýn sihrinde doðan gün ve þiir ve her hece aþka pervane döngünün de rengârenk himayesi.

Düþ perim.

Kavalyemse kalem.

Dingin bir ömre meyleden gel gör ki yazmadýðýnda kalem nasýl ki yazarýdýr kurdeþen döken ve þifam yine Allah’ta simasý tanýdýk bir elem tutuklu kaldýðým kadar aþkýn gözlerinde ve sihirli bir mecra ve simyacý yüreðim ve de þiarým iken umut ve sevgi kalem neye meyleder ki yoksa meali sevgi olmasa.

Kanaviçeler renksiz bu gün sözcükler kayýp.

Ve contasý olmayan ruhlar ve de gölgeler nasýl da kalleþ.

Sevi dilinde yaþamak ve sevgiyi katmak hayata sözcüklerin peþi sýra sýrýtan bir imge ve kim bilir hangi þiire yolculuktur þairin az sonra düþeceði yoldan mademki dönüþ yok geriye ve iliklerine kadar ýslanan bir yürek adý bulutla özdeþ.

Bir kuþ bir bakýþ bir sayýþ:

Közünde ruhun özünde saklý arayýþýn gönül gözü ile de beraber yürüyen ilhamýn kapsama alanýnda saklý iken kelam ve þiirlerin nuru ve iþte hüznün doruðu kayýtlara geçsin diye de her duygu bir þiirin dahi yetmediði ve esen rüzgârý kapýþan gönlün elbette tek derdi içinde saklý ve nasýl ki aþk da ilham da bir pekiþtireç makûs talihin peþi sýra metruk hecelerle örülü aydýnlýk ve giz nasýl ki birbirinin zýddý ve korlarda saklý þairin erimeyen ruhundaki buz daðý.

Gölgem.

Hüznüm.

Esefle kendime yüklendiðim ömrün güdümü…

Sýrlardan uzak.

Bazen yeknesak.

‘’hiçlikte buluþalým ben ki o zaman taþýrým ahrazlara seni

karþýmdaki masada seni görürken ben 

dostumun gözlerinde mutlu olurken hüzünlendim bir seher vakti

söz verdim kendime dede mesleðinden kalma bir iðne ve iplikle 

güneþ sana yünden yazlýk bir sako dikeceðim hem de naftalin kokulu ‘’(Alýntý)

Apaydýnlýk bir güne uyanmanýn da romansý ve iþte kalemin devrik nazý sitemi kendine aþkýn eþleþtiði gönül yarasýný da dikecek olan elbet þairin ta kendisi ne de olsa duygularýn eþleþtiði tüm renkler tüm kumaþlar aþkýn eseri ve þimdi nasýl ki þairin, kendi söküðünü dikemeyen terzi ve iþte Ýlahi Aþkýn þiarý bir þiire meyledip de sonsuzlukla yolu kesiþti mi þairin:

Kalemle birlikte tuttuðu iðne.

Kendi söküðünü umursamayýp kimse yardýmýna koþtuðu ve nice insan nice olgu nasýl ki þairin kapsama alanýnda misafir o halde duygular fora ve terziler fora: ilhamýn beþiðinde salýnan nazý deðil niyazý ile ve umudun tekerinde saklý aþk ile peþi sýra düþtü mü de yola peþinen dikilecektir tüm sökükleri nasýl ki zihniyeti sevgi ve içtenlik bir terziden de fazlasý en çok da yamalý yüreði ile þiire ve insanlýða hizmet eden bir eda misali vedasý yorgunluðun ve de þair veda ettiði kadar hüzne bir þiirlik de olsa simasý tanýdýk bir sevinç ve arkadaþlýðýn tininde saklý…