Atatürk’ü Anlamak ve Ýnsan Olabilmek

                Atatürk’ü anlamak, O’nun ilkelerini içselleþtirmek ve izinden gitmek için önce insan olmak gerekir. Ýnsan, Yüce yaratýcý Allah’ýn Dünya’daki kulu, halifesidir. Ve insan yalnýz ve sadece Allah’a biat eder. O’na saygý gösterir, öðünde eðilir, emirlerini yerine getirir.

         Ýnsan insana kulluk etmez. El, etek öpmez. El öpme sadece geleneksel olarak aile büyüklerine gösterilmesi gereken saygýnýn bir tezahürüdür. Yoksa mevki, makam sahiplerinin önünde el-etek öpmek sünepeliktir. Allah’a karþý da bir saygýsýzlýktýr.  Yurttaþ olma, birey olma bilincine sahip olan insan bir kere el etek öpmez. Ancak kendilerini tanrýnýn yeryüzündeki tek temsilcisi olarak gören krallar, hanlar, padiþahlar kendi tebaalarýný kul olarak kabul etmiþ, onlarý kendilerine biat ettirip; el-etek öper duruma getirmiþlerdir.

            Bu gerçekler ýþýðýnda bakmak gerekir Atatürk’e ve yaptýklarýna. O, Diyor ki, “Özgürlük ve baðýmsýzlýk benim karakterimdir.” Bir kere özgür, baðýmsýz olmak ancak yurttaþ olma bilincine varmakla olasýdýr. Kullukla, insanlara biat etmekle özgür ve baðýmsýzlýk saðlanmaz.

            Atatürk, ulusumuzun tarihin derinliklerinden gelen baðýmsýz yaþama iradesinin ete kemiðe bürünmüþ halidir. Birey olarak yaþamanýn, devlet olarak baðýmsýz olmanýn en önemi koþulu ekonomik güce sahip olmaktan geçer. Ekonomik güce sahip olmanýn yolu da çalýþmak ve üretmekle at baþý gider. Ne diyor Atatürk:

         “ Hiçbir þeye ihtiyacýmýz yok, yalnýz bir þeye ihtiyacýmýz var çalýþkan olmak.” Evet, bu sözü ne kadar içselleþtirebiliyoruz yurttaþ olarak, hükümetler olarak? Bilmeyenimiz ya da duymayanýmýz yoktur þu gerçeði: “Türkiye tarýmda kendine yeten yedi ülkeden biridir…” Þimdi ne oldu! Samandan, mercimeðe, nohuttan buðdaya kadar çeþitli tarým ürünlerini ve de et, canlý hayvan ithal eder duruma düþtük! Atatürk’ü sevmek nutuk atmak deðil. Atatürk’ü anlamak ve sevmek sözle, oy devþirmek adýna takýye yapmakla olmaz. O’nu sevmek ve anlamak çok çalýþarak ulusal kaynaklarý en ekonomik biçimde iþleyip kendi uçaðýný, kendi gemini, kendi uydunu ülkende yetiþtireceðim bilim insanlarýna yaptýrmaktan geçer.

Çalýþma konusunda dinimizin de yol gösterici nice öðütleri var. “Ýki günü ayný olan zarardadýr. Diyor peygamberimiz. Din ulularýndan Hz. Ömer ise: “Sakýn oturduðunuz yerde, ‘Allah’ým, rýzkýmý ver.’ deyip durmayýn. Biliyorsunuz ki gökten ne altýn yaðar ne de gümüþ.” Bu ve benzeri nice sözler.

 Kutsal kitabýmýzýn ilk sözü, “oku” diye baþlar. Okumanýn-okutmanýn birincil görevlisi öðretmenlerdir.

Atatürk, “Öðretmenler, Cumhuriyet sizden fikri hür, vicdaný hür, irfaný hür nesiller ister" diyerek yeni kuþaklarýn fikri, vicdaný, irfaný hür olarak yetiþtirilmesini istemiþtir. Halkýn da aydýnlanmasý, fikri, vicdaný, irfaný hür olarak yaþamasýnda bir görev de cami görevlilerine hocalarýmýza düþmektedir. Yurttaþlarýmýzýn dinimizi yeterince öðrenmesi, anlamasý için de Atatürk kutsal kitabýmýzýn meal ve tefsirini yaptýrmýþtýr. Kutsal kitabýmýzýn öðretilerini birazcýk anlayabiliyorsak bunu Atatürk’e borçluyuz. Daha anadilimizi yeterli kadar okuyup-yazmakta yeterli olamayan bizler Arap Dili ile gelen Kuran-ý Kerim’i mealsiz, tefsirsiz ne kadar anlayabilirdik!

Günümüzde hýzlý bir biçimde Türkçemizde kirlenme yaþanmakta bazý kesim Arapça sözcükler kullanmakta adeta ýsrarcý olmaktalar. Bunun yanýnda, iþ yerlerine yabancý dillerde ad koymalar… neler neler! Öncelikle din adamlarýmýzýn siyasilere basamak, arka bahçe olma algýsýndan ivedilikle sýyrýlmalýdýr. Mevcut uygulamalarýyla güzel dinimize en büyük zararý verdiklerin bilmem farkýnda mýdýrlar? Hükümetlerimiz de kendi siyasi çýkarlarýna hizmet eden deðil halka dini gereksinmelerini cevap verecek kitap, sünnet… ilkelerine göre hareket eden din adamlarý yetiþtirmesi zorunludur. Ýþte bunun için Atatürk kýþlaya, okula, camiye siyaset sokulmasýný istemiyordu. Bunun için laiklik benimsendi. Atatürk’ü anlamak laikliði özümsemektir.

Bayrak gibi, ulusal marþ gibi ana dilde ülkelerin baðýmsýz sembolüdür. “Ülkesini, yüksek istiklâlini korumasýný bilen Türk Milleti, dilini de yabancý diller boyunduruðundan kurtarmalýdýr." Diyor Atatürk. Atatürk’ü anlamaya çalýþmak dilimizi yabancý dillerin boyunduruðuna sokmamakla eþdeðer bir olgudur.

Tüm bunlarý gerçekleþtirmenin yolu yine O’nun deyiþiyle. “Hayatta en hakiki mürþit ilimdir fendir, ilim ve fenden baþka yol gösterici aramak gaflettir, dalalettir, cehalettir.” Sözünü içselleþtirip yaþamýmýza katmaktan geçer.

Öðretmenlerimiz ve hocalarýmýz özellikle iktidara gelen siyasilerin siyasi emellerine göre deðil bilimin, aklýn yolunda çalýþýrlarsa ancak ülkemizde ulusal birlik saðlanýr. Hele de yeni kuþaklar ayný ülkü doðrultusunda yetiþtirilirlerse… Bunun için Atatürk Eðitim Birliði Kanunu’nu hayata geçirerek bu uðurda bilimin ve aklýn þaþmaz emirlerini yerine getirmiþtir. Peki, hele de bu son günlerde Atatürk sever hale gelenler ne yapýyorlar? Anýmsayalým, Milli Eðitim Bakanlýðý’nýn çalýþma alanlarýna cemaatleri, tarikatlarý katýyorlar. Bu konuda tek bir söz söyleyebilirim. Yaþananlardan ders almalýyýz… Atatürk’ü anlamaya çalýþmak baðlamýnda bu konuda ki, sözlerini anýmsayalým:

“Arkadaþlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti þeyhler, derviþler, müritler, meczuplar memleketi olamaz. En doðru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatýdýr.”

                Ülkemizi sevmenin yolu sözde deðil özde Atatürk’ü tanýmaktan ve O’nun fikirlerini yaþamýmýza katmaktan geçer. Tek hedef Türkiye’yi çaðdaþ uygarlýk düzeyine çýkarmaktýr. Bu da ancak barýþ içinde saðlanýr. Atatürk’ü dinleyelim: “Yurtta sulh, cihanda sulh.”

         Barýþý saðlamanýn yolu güçlü olmaktan, çalýþýp üretmekten geçer. Bu gün ülkemiz için “beka sorunu var” yargýsýna varýlýyorsa bunun tek nedeni ülkemizde çok partili yaþama geçtikten sonra oy uðruna, maka-mevki uðruna ülkenin kuruluþ felsefesinden uzaklaþmasýndan kaynaklanmaktadýr.

         Atatürk, biz yurttaþlarý kul olmaktan kurtarýp özgür vatandaþ kimliði kazandýrmýþtýr. Kadýn erkek eþitliði saðlamýþtýr. Sömürge durumuna düþüp sonunda yýkýlan bir imparatorluðun külleri üzerinde yeni baðýmsýz bir ülke kurup bizlere emanet etmiþtir.

         Atatürk’ü anlamak, yýllarca Atatürkçü geçinip bol bol nutuk atmak ya da iktidarýný devam ettirmek için bu günlerde O’nu güya anlamaya çalýþmak baðlamýnda nutuklar atmak hiç deðil. O’nu en iyi yine de yabancýlar anladý. Bakýn ne diyor 1916-1922 yýllarý arasýnda görev yapan Ýngiliz baþbakaný L. George:

“Ýnsanlýk tarihi birkaç yüzyýlda bir dahi yetiþtirebiliyor. Þu talihsizliðimize bakýnýz ki Küçük Asya'da çýktý. Hem de bize karþý.”

Ulus olarak Atatürk’ü riyasýz, yalansýz anlamaya ve de sevmeye çalýþýrsak; faniler ölür fakat Türkiye cumhuriyeti sonsuza kadar yaþar… O’nun ayný içerikteki sözünü bir kez daha hatýrlayalým:

“Benim naçiz vücudum bir gün elbet toprak olacaktýr, fakat Türkiye Cumhuriyeti ilelebet yaþayacaktýr”

Son söz olarak þunu söyleyebilirim çaðýmýzda dünyanýn iki süper gücü var: Rusya ve Amerika Birleþik Devletleri. Bu iki güçlü ülke halklarý kurucularý Petro ve G. Waþington’a büyük saygý duyup, onlarý anlýyor ve ülkelerinin kuruluþ felsefesinden hiç sapmýyorlar. Atatürk’ü anlamak baðlamýnda bu iki örneðe de dikkat etmemiz gerekmez mi?