Yaz tatillerinde sadece elde týrpan çayýr-tarla biçmeden öte baþka iþler de vardý köy yerinde benim için. Bazen köyün içme suyunun borularýnýn onarýmý için muhtar haber salar bekçi amcayla. Bekçi seslenir uzaktan. Yanýmýza gelmek için kendini yormaz:

          “Yarýn kazma-kürek bir kiþi de sizden istiyor muhtar. Sular akmýyor köy çeþmelerinden…” Böylesi davetler her yýl alýrýz yýl içinde birkaç kez. Bileði kuvvetli genç, orta yaþlý toplanýp köyün ortak iþlerini yapmak gelenek olmuþtur. Hiç kimse muhtarýn çaðrýsýna kayýtsýz kalamaz!

         Bazen yayla çaðýrýr beni. Annem haber salar köye. Kuzularýn kýrkým zamaný gelmiþ. Madem, koyun besliyor babamýz, kuzu kýrkýmý da beni bekler her yýl aðustos ortalarýnda. Kýrklýk denilen büyük bir makasla kýrkým yapmak hiç kolay bir iþ deðil! Yayla vardýðýmdan bileði kuvvetli bir çoban arkadaþ bulursam ne ala yoksa tek baþýna 70-80 kuzuyu kýrkmak adamda kondisyon diye bir þey býrakmaz. Bel kemiði iki gün düzelmez insanýn.

         Önümde babam var. Sorumluluk onun üzerinde. Çayýr biçilmiþ, Cin Daðý’nýn tepesini beyaz bulutlar sarmýþ, yarýn muhakkak yaðmur yaðacak!.. Yemyeþil otlara yaðmur yaðarsa otlarýn kalitesi düþermiþ… Fazla ilgilendirmezdi beni. Ýþler bitsin, eylül ayýnýn bir an önce erken gelmesi biricik beklentim. Seminerler baþlayacak ve ben ellerimin derisinin manda derisi gibi sertleþip kalýnlaþtýðý bir yaz sezonunu daha bitirmiþ olacaðým…

         Babam akþamleyin planlardý ertesi gününün iþlerini. Okulda her gün, günlük plan yapmanýn monotonluðu biz öðretmenleri sýkardý açýk kalplilikle söylemek gerekirse. Ýstemeden de olsa günlük planlar yapýlýrdý yine de. Babamýn plan yaparken sýkýldýðýný hiç zannetmiyorum. Köyde iþler planlanmazsa düzenli dirlik olmaz. Hele de yaðmurun sýk sýk yaðdýðý Doðu Karadeniz Bölgesinde. Bir saatlik iþ gevþek davranýp savsaklanýrsa tarla olsun çayýr olsun hiç fark etmez. Aniden bir yaðmur yaðar. Her þey berbat olur. Ve de havanýn düzelmesi uzun sürerse ekinler çürümeye yüz tutar, yeþil çimenler küflenir…

         Tüm bu olasýlýklarý bilen babam, metrolojinin tahminlerine fazla güvenmez. Yýllarýn verdiði deneyimle, rüzgârýn yönü ve hýzý, güneþ ýþýnlarýnýn parlaklýðýndan en önemlisi de kuzeyden beyaz bulutlarýn yükselmesi babamýn en güvenilir hava tahmin verileriydi.

         Akþam yemeðini yedik. Sýra kýtlama çay faslýna geldi. Babam, “Yarýn erkenden balta hýzarý kuþanýp ormana gideceðiz. Geçen gün yayladan yürüme dere yolundan geldim. Eski Yayla’nýn hemen aþaðýsýnda çayýn öte yakasýnda tepesi kurumuþ koca bir ladin aðacý gördüm.” Plan belli olmuþtu yarýn için. Kýþ odunu hazýrlýðý içindi babamýn planý. Daha farklý bir iþ çýkmýþtý demek ki. Devam etti sözlerine:

         “Hanýmlar, biz erkenden çýkarýz yola. Yatmadan önce peynir-ekmek bir çýkýn hazýrlayýn. Aðacýn yanýna vardýðýmýzda karnýmýzý doyururuz.” O gün de yetesiye yorgunduk evcek. Son harman yormuþtu bizi. Týnaz makinesiyle öðleye kadar buðdaylarý samandan ayýrdýk. Ürünün çuvallanýp kilere taþýnmasý, samanýn samanlýða doldurulmasý hiç kolay iþ deðildi. Köy yerinde harman iþi, döven, öküzler, saman tozu… En aðýr iþlerden sayýlýr. Harman iþi bitmiþti ya mutluyduk. Erkenden yat borusu çaldý. Uykunun tatlý kollarýna attým kendimi. Sabaha erkenden kalkmak vardý.

         Babamýn uyarmasýyla gözlerimi açtým. Biraz daha uyumaya neleri deðiþmezdim! Hafifçe kol-kanat hareket ettirerek giyindim. Ilýk bir sabah baþlýyordu. Evimizin karþýsýndaki orman, kuþlar uyuyordu. Tan yeri henüz aydýnlanmamýþtý yetesiye. Ben hýzarý babam baltayý aldý. Bir saat yolumuz vardý yürünecek. Bir an önce karayolunu bitirip vadiye sapýnca ormancý tehlikesini atlatmýþ olacaktýk. Olur ya! Orman Ýdaresinin jeepi önümüze çýkabilir. Ýþte o zaman ayýkla sen pirincin taþýný! Orman için suç aleti balta hýzarla dolaþmanýn tutarlý açýklamasýný yapmak olasý deðil.

         Hýzlý hýzlý yürüyerek karayolunu bitirip vadinin sað tarafýna geçtik. Güneþin doðmasýna epey zaman vardý. Biçim zamaný henüz gelmemiþ yemyeþil çimenliklerde yürüyorduk. Yaz-kýþ suyu fazla eksilmeyen yayla düzlüklerinden pýnarlardan kopup derin vadi boyunca akan çay sakin sakin akýyordu ak köpükleriyle. Vadinin yukarýsýndaki Sahara Daðý’ndan yüce tepelerinden kopan serin yel yüzlerimizi okþuyordu. Yeþillik denizinde yürüyorduk. Dað çiçekleri çayýrlarý bezemiþti alabildiðine.

         Çocukluk ve ilk gençlik günlerim geçtiði çayýrlar, dereler karýþ karýþ hafýzamda. Babamda bu topraklarda büyümüþtü. Çayýrlarý geçtik. Yer yer taþlýk bayýrlar vardý önümüzde. Bizlere hiç yabancý olmayan vadinin yer yer dik, geçit vermeyen yamaçlarýný da aþarak babamýn kýþ odunu için bellediði ladin aðacýnýn yanýna vardýk.

          Çapý, ormancýlarýn deyiþiyle kuturu bir metreden aþaðý deðildi. Aðacýn tepesinden yukardan aþaðýya üçte bir bölümü kurumuþtu. Upuzun koskoca bir aðaç… Selimiye Camii minarelerinden daha uzundu. Odunu iki senelik yakacak ihtiyacýmýzý karþýlardý. Daha yukarýlarda kendisinden daha kýsa, genç köknar ve ladin aðaçlarýnýn kapladýðý orman uzanýyordu. Sabah sabah uzun bir yürüyüþ yapmýþ, hayli yorulmuþtuk.

         Balta-hýzarý býrakýp dinlenelim diye oturduk. Sahara Daðý’nýn yücelerinden esen serin rüzgâr yorgunluðumuzu üzerimizden atmaya yardým ediyordu. Eski Yayla’nýn üst tarafýnda karayolunun saðlý sollu kuþatan çam ormaný karþýmýzdaydý. Eski Yayla’nýn bitiminde dik yamaçlý, bütün ihtiþamýyla gür ladin ormanlarýyla kaplý Kayalarla yüz yüzeydik. Ve saðlý sollu, iki yakasýnda akgürgen, huþ aðaçlarý, daha yukarýlarda maki topluluklarýyla bezeli vadimiz uzayýp gidiyordu.

         Yetesiye dinlendik. Ladin aðacýna bir daha baktým. Kýþ mevsiminin nice rüzgârlarýna direnmiþti geçen uzun yýllar içinde.  Yetesiye yaþamýþtý artýk. Uzun yýllar yaþamasý olasý deðildi. Kurumaya baþlamýþtý. Önümüzdeki yýllarda esecek sert rüzgârlara direnecek özelliðini kaybetmiþti. Çobanlýk yaptýðým çocuk yaþlarýmda rüzgârlarýn devirdiði koca koca ladin aðaçlarýnýn düþüklerini görmüþüm. Üzerlerinden karþýdan karþýya geçemeyecek kalýnlýkta olurdu rüzgârýn kýrdýðý fundalýklarýn içinde boydan boya uzanmýþ çürüyen yüz tutmuþ ladin düþükleri…

         Tam hýzarý kavrayýp aðaca yaklaþtýk. Babam, ses yapmadan arka tarafa bakmamý iþaret ediyordu. Arkaya döndüm sessizce. Aramýzda on metre mesafe yoktu. Ýri kara gözleri fark ediliyordu. Bordo, mor karýþýmý renkli bir yaban keçisi þaþkýn þaþkýn bize bakýyordu. Nefes almayý unuttum adeta. Bu harika hayvana biraz daha seyretmek istiyordum. O kadar mahzun ve garip hali vardý ki, anlatýlamaz. Az sonra tedirgin oldu. Kafasýný saða sola salladý, sessizce ormanýn derinliklerinde kayboldu. Arkasýndan baka kaldýk.

         Güneþ Yavuzköy’ün Kýþlasý’nýn sýrtlarýna parlak altýn ýþýklarýný göndermiþti. Sahara’nýn doruklarýndaki kayalar da güneþ ýþýnlarýyla ayna gibi parýldýyordu. Hýzara sýra geldi. Ladin aðacýnýn odunu sert deðildir. Kýsa sürede koskoca aðacý yarý yarýya kestik. Bir mola vererek çayýn kenarýndaki taþlarýn diplerinden çýkan yarpuz kokan suyun yanýnda peynir ekmekle kahvaltýmýzý yaptýk.

          Ýkinci bir hamleyle iþe giriþtik. Biraz sonra aðaç sallanmaya baþladý. Ve koskoca aðaç büyük bir gürültüyle boylu boyunca yýkýldý. Ýki yerden kýrýldý, üç parçaya bölündü… Vadi, karþýki yamaçlar yankýlandý. Henüz uyanmamýþ kurt, kuþ, börtü-böceðin tedirgin olduðu belliydi. Yaþam alanlarýný ihlal etmiþtik. Abartýsýz 6 ay süren bölgemizin kýþlarýn için yakacak ihtiyacýmýz içindi yaþlý ladin aðacýna kýymak. Aðaç kesmek, kaçak odun satmak gibi amacýmýz olmadý hiç bir zaman. Hayvancýlýk aðýrlýklý bir çiftçilikti geçim kaynaðýmýz sülalece.  Fakat ormandan nemalanan aileler var köylerimizde maalesef! Fazla durmak tehlike arz ederdi. Yetesiye gürültü oldu. Karayolunu kullanmadan eve döndük. Sonbaharda izin çýkýncaya kadar ormana gitmek gerekmeyecekti.