Dinimiz yardýmlaþmayý önerir. Yoksullara, yolculara, ekonomik durumu yeterli olmayana… yardým etmek dini olduðu kadar da insaný bir görevdir. Her inanan Müslüman gibi özellikle Ramazan ayýnda elimizin döndüðü kadar fitre, zekât baðlamýnda ekonomik durumu yeterli olmayan öncelikle akrabalara yardým etmeyi bir görev olarak yerine getirmeye çalýþýrýz.

         Yardým yapýlýrken takdire þayan bir ilke var. Yapýlan yardýmda sað elin verdiðini sol el görmemeli diye yardýmýn nasýl yapýlmasý gerektiði salýk verilir. Bu ilke ihlal edilmeden bu ramazan ayýnda yaþadýðým ilginç durumlarý anlatmak istiyorum. Kesinlikle çam sakýzý çoban armaðaný yapýlan yardýmý reklam etmek deðil amacým.

         Dýþarý çýkmanýn müsaade ettiði kýsa zaman diliminde güzel çamlýðýmýzda yürüyüþ yaptým. Yürüyüþümü bitirip eve dönüyordum. Ana caddede kaldýrým üzerinde 100 TL buldum. Saða sola baktým. Ýn yok, cin yok. Parayý cebime koydu. Ana cadde. Paranýn sahibini bulmak olasý deðil. Ne yapmalý bu parayý?

         Fitre paralarýmla birlikte yardýma muhtaç yakýnýma vermekte sakýnca olmaz diye düþündüm. Öyle de oldu. Kendi paramla bu 100 TL’yi birleþtirip ATM’den göndermeyi planladým. Parayý gönderirken genç bir kadýn arkadaþtan yardým aldým. Paranýn ne amaçla göndereceðimi söyledim. Yardým istediðim kadýn 50TL’de ben ekleyeyim dedi. Yardýma muhtaç akrabam þanslýymýþ. Þansý yaver gitti. 150TL ekstradan amorti kazandý diyelim.

         Hepsi bu kadar mý? Dahasý var. Tanýdýklarla konuþtuk. Bir tanýdýk, fitrelerini verecek insan arýyordu. Kendisi hasta olan yoksul yakýnýmýzýn durumunu anlattým. Diþe dokunur miktarda para yardým etti. Yetmedi. Kýzým ve dünürüm de fitrelerini verecek ihtiyaç sahibi birisini arýyorlardý. Dünürüm ve kýzýmda önerimiz üzerine fitre paralarýný kanser hastasý yakýnýmýza gönderdiler. Son olarak bu kutsal ayda yapýlan yardým kervanýna oðlum da katýldý…

         Derken yardým katarý hayli uzadý. Sadece biz yardým yapalým derken sað olsunlar anlattýðým gibi yardým edenlerin sayýsý arttý. Umarým bu paralar gerçekten yardýma muhtaç olan bir hasta insanýn giderlerine katký saðlamýþtýr. Birkaç aylýk pazar, market gereksimini karþýlayacak kadar meblað oldu.

         Dinimiz mükemmel bir din. Akla ve mantýða uygun en son gelen semavi bir din. Dinimizi gereði gibi öðrenip emir ve telkinlerini yaþamýmýza soktuðumuzda birçok sorunu çözmüþ oluruz. Ne yazýk ki, özellikle günümüzde din kiþisel ve siyasi çýkarlara alet ediliyor çokça. Böylesi olumsuz tutumlar genç kuþaklarýn dinden soðumasýna neden olmaktadýr.

         Dinimizi laik bir görüþle sadece kendisi ve Allah için yaþayanlara ne mutlu. Riyasýz, gösteriþten uzak yaþayan müminlerin ikiyüzlü, münafýk diye nitelenenlere meydaný boþ býrakmamasýný en büyük dileðim.

         Adeta ilahi bir el hesapta olmayan yardýmlarýn birikmesine vesile oldu. Sözün özü; ramazan kýsmeti mi dersiniz, muhtaç yakýnýmýz bir nemse sevinmiþtir. Oysa sosyal hukuk devleti yardýma muhtaç yurttaþlarýnýn barýnma, beslenme gibi gereksinimlerini karþýlamasý gerekir. Maalesef devletimiz sosyal hukuk devleti olma özelliðini yeterince yerine getirmekle yeterli olamýyor. Bu durumda iþ yardým sever yurttaþlarýmýza kalýyor. Muhtaç insanlarýn dertlerine derman olmak, onlara yoksulluðun verdiði eziklikle gülmeyen yüzlerinde birazcýk tebessüm oluþturmaya neden olmak ne güzel… Bundan öte insaný mutlu eden daha baþka soylu bir eylem düþünemiyorum.