ÝLMÝN FAZÝLETÝ 

Mukaddime: 

Rahmân ve Rahîm olan Allâh’u Teâlâ’nýn Adýyla…

Hamd, Allâh’a mahsustur. O’na hamd eder, O’ndan yardým ve maðfiret dileriz. Nefislerimizin þerrinden ve amellerimizin kötülüðünden O’na sýðýnýrýz. O’nun hidâyete erdirdiðini hiç kimse saptýramaz, saptýrdýðýný ise hiç kimse hidâyete erdiremez. Þehâdet ederim ki, Allâh’tan baþka ibâdete lâyýk hiçbir ilâh yoktur. Ve yine þehâdet ederim ki, Muhammed aleyhisselâm O’nun kulu ve Rasûlü’dür…

Bundan sonra:   

Ýlmin Tarifi

Ýlim bilinen bir þeyi mahiyeti üzere idrak etmektir. Bir kimseye bir þey kendi mahiyeti üzere tebayün ettiðinde o kimse o þeyi bilmiþ olur.

Ýlimle Ýlgili Ayetler:

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Ýçinizde nur ve hidayet bulunan Tevrat’ý biz indirdik. Kendilerini (Allah’a) teslim etmiþ olan Nebiler, Yahudiler hakkýnda onunla hükmediyorlar, keza Allah’ýn kitabýný muhafaza etmekle görevlendirilmiþ olmalarý sebebiyle din adamlarý ve âlimlerde, o kitaba göre hüküm veriyorlar ve onun, Allah’ýn kitabý olduðuna þahitlik ediyorlar. Hal böyle olunca insanlardan korkmayýn da benden korkun ve ayetlerimi yok pahasýna satmayýn. Herkim Allah’ýn indirdiðiyle hükmetmezse, Onlar kâfirlerin ta kendisidir.” (Maide: 5/44)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Onlarýn izleri üzere önceden gönderilmiþ olan Tevrat’ý tasdik edici olarak Meryem’in oðlu Ýsa’yý göndermiþ ona da, hem kendinden önce gönderilmiþ Tevrat’ý tasdik etmesi, hem de Allah’tan korkanlara hidayet ve öðüt almasý için, içinde hidayet ve nur bulunan Ýncil’i vermiþtik.”  (Maide: 5/46)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Allah’a ve Rasulüne ve indirdiðimiz nur’a iman edin! Allah, yaptýklarýnýzdan hakkýyla haberdardýr.” (Tegâbun: 64/8)

Ýlmin elde ettiði yollar 5 tanedir. Havasu’l-Hamse yani 5 duyu. Bunlar kalpte toplanýldýðýnda bilgi elde edilmiþ olur. Ýlmi Allah’ýn kitabýndan öðrenenler buna akýl derler hâlbuki bu kalptir. Örneðin; Âdem’in meleklere karþý olan ilmi, onlara olan üstünlüðüdür. 

Allah'u Teâlâ meleklere:

“ Hani rabbin meleklere, Yeryüzünde bir halife yaratacaðým dediðinde melekler ona: Yeryüzünde bozgunculuk yapacak birini mi yaratacaksýn demiþlerdi.” Ve Allah'u Teâlâ onlara:

 “Þüphe yok ki, ben sizin bilmediklerinizi bilirim”  ” demiþ ve Âdemi yaratmýþtý. O’na belirli bir ilim vermiþti. Meleklerden, ona öðrettiði ilmi söylemesini isteyince Melekler tevbe etmiþlerdi ve Âdem onlara isimleri okuyunca melekler Âdem’in kendilerinden fazla ilmi olduðunu anlamýþlardý. Ýlmin kalple orantýlý olduðuyla ilgili bir ayet:

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Ýçlerinde seni dinleyip de yanýndan çýktýklarý zaman, kendilerine ilim verilmiþ olanlara “az önce ne söyledi?” diyenler vardýr. Ýþte bunlar, Allah’ýn kalplerini mühürlediði kendi heveslerine tabi olan kimselerdir.” (Muhammed: 47/16)

Kul günah iþlediði zaman onun kalbinde siyah bir nokta olur. Tevbe ederse o nokta kaybolur. Tekrar günah iþler ve inkârýnda devam ederse ayný nokta tekrar olur. Ýmam Þafi (Rahmetullehi Aleyh) þöyle dedi:

Vekiye, hafýzamýn kötülüðünü þikâyet ettim. Bana masiyetlerimi terk etmemi öðütledi.

Ýlim Nurdur!

Allah’ýn nuru isyankâra verilmez, diye haber verdi. Ýlim nurdur. Onunla insanlar cehalet karanlýðýndan kurtulurlar. Ýlim, hem maddi, hem manevi aydýnlýktýr. Ýlimle kalbin karanlýðýndan da kurtulunur.

Ýmam Þafii (Rahmetullahi Aleyh) þöyle demiþtir:

Ýmam Vekî’e hafýzamýn kötü oluþunu þikâyet ettim. Bana masiyetleri/günahlarý terk etmeme iþaret etti ve þöyle dedi:

“Ýlim nurdur, Allah’ýn nuru isyankâra verilmez!” (Divaný Þafii 54)

Ýlmin yeri kalptir:

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Kâfirler istemese de Allah nurunu tamamlayacaktýr.” (Saff : 61/8)

Ýlim Öðrenmek

Ýlim öðrenmekle ilgili Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Kim ilim talebi için yolculuk yaparsa Allah onu cennete götürecek yola sokar. Muhakkak ki, melekler kanýtlarýný ilim talebesi üzerine gererler. Bu onlardan razý olduklarý içindir. Muhakkak ki, gökte ve yerde bulunanlar ilim talebesi için istiðfar ederler. Hatta denizdeki yunus balýðý bile. Âlimin abide üstünlüðü bedir gecesinde ayýn yýldýzlara üstünlüðü gibidir. Þüphesiz ki, âlimler Nebilerin varisleridir. Nebiler, geriye ne dirhem, ne de dinar býrakýyorlar. Onlar ancak ilmi miras olarak býrakýrlar. Kim ondan alýrsa büyük bir pay ve kazanç almýþ olur.” (Buhari, Ebu Davud, Tirmizi, Ýbni Mace)

Allah’ýn ilmi hakkýnda bir kaç ayet:

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Eðer yeryüzündeki her bir aðaç kalem, yedi denizle desteklenen bir denizde mürekkep olsaydý, yine de Allah’ýn sözleri yazmakla bitmezdi. Doðrusu Allah üstündür, âlimdir.” (Lokmân: 31/27)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“(Allah) onlarýn geçmiþleri de, geleceklerini de bilir. Onlarýn ilmi ise onu kuþatmaz.” (Tâhâ: 20/110)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Senin Rabbin çok bilgili yaratýcýdýr.” (Hicr: 15/86)

Ýlim öðrenmek ikiye ayrýlýr:

1) Farzý Ayn:

Yapýlmasý mecburi olan farzlardýr. Yani öðrenilmesi zorunlu ilimler, ilimde öðrenilmesi þart kýsýmlar vardýr.

Ýmanýn Þartlarý

(1) Allah’ýn varlýðýna ve birliðine inanmak.

(2) Meleklere inanmak.

(3) Nebilere inanmak.

(4) Kitaplara inanmak.

(5) Kaderin hayýrýnýn ve þerrinin Allah’tan geldiðine inanmak.

(6) Ahiret gününe inanmak.

Ýslam’ýn Þartlarý

(1) Kelime-i þehadet getirmek.

(2) Namaz kýlmak.

(3) Zekât vermek.

(4) Oruç tutmak.

(5) Hacca gitmek.

Kelime-i þehadeti getiren kiþi Müslüman olur. Yahutta hemen hemen ayný manaya gelen “Lailahe illallah Muhammeder Rasulullah” dediði an Müslüman olur.

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ýlim talebi her Müslüman erkeðe ve kadýna farz kýlýnmýþtýr.” (Taberani Mucemu’l-Evsad 9)

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ýlim öðrenirken ölen kiþi cennette benimle arasýnda bir derece vardýr.” (Darimi 1/100)

Ali (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

“Din dört þeyle kuvvetlenir:

1) Ýnsanlara ilim öðreten âlim,

2) Cimrilik etmeyen zengin,

3) Dünya karþýlýðýnda ahiretini satmayan fakir,

4) Ýlim öðrenmeye karþý büyüklenmeyen cahil.

Eðer âlim ilmini gizler, zengin malýndan cimrilik eder, fakir dünyasý karþýlýðýn da ahiretini satar ve cahil ilim öðrenmeye karþý büyüklenirse gerisin geriye döner.

Ýlim Öðrenmede Nöbetleþme

Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh) þöyle demiþtir:

Ensardan bir komþum ile beraber Beni Ümeyye bin Zeyd yurdunda idim. Bu Medine’nin Asali denilen semtindedir. Bir þey öðrenmek ümidiyle Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in yanýna nöbetleþerek giderdik. Bir gün o gider, bir gün ben giderdim. Ben gittiðim zaman o gün vahiye dair ne duyarsam haberini komþuma getirirdim. O da gittiði zaman böyle yapardý. Ensari arkadaþým bir gün dönüðünde kapýyý pek þiddetli çalarak:

−Burada mý? diye sordu ve ben korktum. Yanýna çýktým bana:

−Büyük bir olay oldu, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hanýmlarýný boþadý, dedi. Ömer (Radiyallahu Anh):

−Ben zaten böyle bir olay olacaðýný zannedip duruyordum, dedi. Sabah namazýný kýlýnca giyinip kuþandým sonra Medine’ye Hafsa’nýn yanýna gittim. Baktým ki aðlýyor. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) sizleri boþadý mý? diye sordum. Hafsa:

−Bilmiyorum, dedi. Sonra Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in yanýna girdim ve hanýmlarýný boþadýn mý dedim? Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

−“Hayýr.”

Bunun üzerine bende:

−Allah'u Ekber, dedim.

(Buhari 7)

2) Farzý Kifaye:

Her Müslümanýn yapmak zorunda olmadýðý þeylerdir. Ýlimde de öðrenilmesi zorunlu olmayan konular olabilir. 

Allah (Azze ve Celle) þöyle buyuruyor:

“Mü’minlerin hepsi birden toplanýp seferber olacak deðillerdir. Her topluluktan bir gurubun toplanýp dini iyice öðrenmeleri ve kavimleri kendilerine dönüp geldikleri zaman Allah’ýn yasakladýðý þeylerden sakýnanlar için onlarý uyarmalarý gerekmez mi?” (Tevbe: 9/122)

Allah cihad edenlere Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in yanýna bulunduklarý ve cihadda olduklarý zaman da yeni inen hükümlerle inzar edildikleri vakit onu kabul etmeleri farz kýlýnmýþtýr. Ayette, Allah kullarýna farz kýldýðý ubudiyeti yerine getirmelerini iki kýsma ayrýlýr:

Birinci Kýsým: Cihad topluluðu

Ýkinci Kýsým: Dinde fukuha topluluðu

Allah'u Teâlâ dinin ayakta durabilmesini bu iki taifenin kýyamýna baðlamýþtýr. Bu iki taife emir sahipleri, yani ehli cihad ve ehli ilim’dir. Cihad taifesi oturanlar adýna cihad eder, ilim taifesi de cihad edenler adýna þeriat ve ona taalluk eden ilimleri öðrenerek onlarý korur ve muhafaza eder.

Ayetin manasý: Her fýrkadan bir taife memleketlerinden ayrýlýp dini ilimler tahsil; ederek, fýkha çalýþmalý ve memleketlerinin de oturanlarý inzar etmelidir. Ayetin bir manasý da Mü’minlerin hepsinin ilim için sefere çýkmasý gerekmez. Onlardan her fýrkadan bir taife ilme çýkmalýdýr, þeklindedir.

Ýlim Tahsil Ederken Niyet

Bu Konu Ýle Ýlgili Hadisler

(1) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in ettiði dualardan birisi de þu idi:

“Ey Allah’ým! Kuþkusuz ki, ben fayda vermeyen ilimden, kabul edilmeyen duadan, korkmayan kalpten ve doymayan nefisten Sana sýðýnýrým.” (Ýbni Mace 250)

(2) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Allah’ýn vechinin (yüzünün) kazanýlmasý için talep edilmesi gereken bir ilmi öðrenen bir kimse, sýrf dünya menfaati için bu ilmi öðrenecek olursa, kýyamet gününde cennetin kokusunu bulmayacaktýr!” (Ýbni Mace 252)

(3) Huzeyfe (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Âlimlere karþý böbürlenmek övünmek veya cahillerle münakaþa etmek ve yahut halkýn teveccühünü kendinize çevirmek için ilim öðrenmeyiniz. Kim böyle yaparsa o kimse ateþtedir!” (Ýbni Mace 259)

(4) Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ameller ancak niyetlere göredir. Herkesin niyet ettiði ne ise eline geçecek olan ancak odur. Artýk elde edeceði bir dünyalýk veya nikâhlayacaðý bir kadýndan dolayý hicret etmiþ bir kimse varsa (Allah’ýn ve Rasulünün rýzasýný deðil) hicretinin sebebi elde edeceði þeyeler içindir.”

(Buhari 143, Müslim 1907/100, Ebu Davud 2201, Nesei 75, Ýbni Mace 4227, Ýbni Hazm Muhalla 3/231, Ýbnu’l-Carud 64, Ahmed bin Hanbel Müsned 1/25, Albânî Ýrvau’l-Ðalil Fi Tahrici Ehadisi Menari’s-Sebil 1/59)

(5) Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Ameller niyetlere göredir. Bir kimse niyet ettiði ne ise eline geçecek olan ancak o dur. Artýk herkimin hicreti Allah’a ve Rasulüne ise onun hicreti Allah’a ve Rasulüne’dir. Herkim de elde edeceði dünyalýk veya evleneceði kadýn için hicret etmiþ ise onun hicreti de o sebepledir.” (Müslim 1907)

Evet, ameller niyetlere göredir. Örneðin; Dünya için ilim öðrenenlerin en baþýnda Karun gelmektedir. Kâfirler içinde en fazla zenginliðe sahip olan da odur. Karun Tevrat’ý ezbere biliyordu. Bu yüzden gariplere “Bu zenginlik bana ilmimden dolayý verildi.” diyordu. Ýlim Allah için öðrenilmelidir. Niyetimiz her zaman sahih olmalýdýr.

Ýlim Tahsilinin Fazileti

Bu Konu Ýle Ýlgili Hadisler

(1) Ýbni Þihab dedi ki: Humeyd ibni Abdurrahman þöyle dedi:

Ben Muaviye Ýbni Ebu Süfyan’dan hutbe yaparken iþittim þöyle diyordu:

−Ben Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den iþittim þöyle buyuruyordu:

“Allah herkimin hayrýný isterse ona din hususunda büyük bir anlayýþ verir. Ben yalnýz tahdis ediciyim. Veren ise Allah’týr. Bu ümmet Allah’ýn emri zuhur edinceye kadar Allah’ýn dini üzerine hep sebat edip duracak ve kendilerine muhalefet edenler onlara zarar vermeyecektir.” (Buhari 231)

(2) Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Görüþünüz, buluþunuz ve konuþunuz. Muhakkak ki, konuþmak kalbin cilasýdýr. Kuþkusuz ki, kýlýcýn paslandýðý gibi kalpler de paslanýr ve cilasý ise konuþmaktýr. Ýlim talebiyle yalnýz dünyayý isteyen kimseye Allah, kýyamet gününde cenneti bilmeyi ve tanýmayý haram kýlar!”

(Darimi 1)

Ýlim konusunda ki ayeti kerimeler:

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Allah sizden iman etmekte olanlarý ve ilim verilenleri derecelerle yükseltsin.” (Mücadele: 58/11)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Asýl hükümdar olan Allah yücedir. (Ey Muhammed) vahyi sana henüz tamamlanmadan önce Kur’an’ý okumakta acele etme; fakat “Rabbim, ilmimi arttýr de.” (Tâhâ: 20/114)

Ýslam’da mevki makam ölçüsü iman ve ilim’dir. Bizler ilim tahsil ederken dikkat etmemiz gereken en önemli husus ilmin faydalý olup olmamasýdýr. Unutmamalýyýz ki Allah Rasulü faydasýz ilimden Allah’a sýðýnmýþtýr.

(3) Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Faydalý ilim isteyin ve fayda vermeyen ilimden Allah’a sýðýnýrým.” (Ýbni Mace)

(4) Abdullah ibni Amir el-Yahsubi dedi ki: Ben Muaviye’den iþittim þöyle diyordu:

“Sizleri Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh) zamanýnda mevcut ve sabit olan hadisler müstesna, bunlarýn dýþýnda hadisleri çoðaltmanýzdan men ediyorum. Þüphesiz ki: Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh)’da Aziz ve Celil olan Allah için halký hadisleri çoðaltmamalarý hususunda ikaz eder ve korkuturdu.

Ömer bin Hattab (Radiyallahu Anh) þöyle derdi:

Ben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den iþittim þöyle buyuruyordu:

“Ben, (hakiki bir verici deðil) ancak bir Hazin’im. Kime kendimden gönül hoþluðu ile arzu ederek verirsem, o mal kendisi için bereketlendirilir. Kime de istemesinden ve harisliðinden dolayý verirsem, o hýrslý kimse daima yiyen ve asla doymayan bir obur gibidir.” (Müslim 98/1037)

Öðrenilen Ýlimle Amel Etmenin Gerekliliði

(5) Cündeb bin Abdullah (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Kendi nefsini unutarak insanlara hayrý öðreten âlimin misali; insanlarý aydýnlatmak için kendi kendini yakan kandilin misalidir!”  (Taberani)

(6) Ebu Vail þöyle demiþtir:

Usame bin Zeyd (Radiyallahu Anh)’a:

−Osman bin Affan (Radiyallahu Anh)’a gitsen de halk arasýndaki fitneyi onunla konuþsan ve fitneyi gidermeye çalýþsan, denildi. Usame bin Zeyd (Radiyallahu Anh):

−Þüphesiz siz, beni Osman (Radiyallahu Anh)’a söylemiyorum sanýrsýnýz. O’na gizlice verdiðim öðütleri size duyuracak mýyým? Ben ona açýk söyleyip de bir fitne kapýsý açmaksýzýn gizlice konuþurum ve ben o kapýyý açan ilk kiþi olmam. Hem ben Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den iþittiðim bir sözden sonra bir kiþi hakkýnda o üzerimde emir olduðumdan dolayý:

Bu adam insanlarýn hayýrlýsýdýr! demem, dedi. Orada bulunan sahabiler:

−Sen Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den ne söylerken iþittin? diye sordular. Usame bin Zeyd (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Kýyamet gününde bir kiþi getirilir, cehennemin içine atýlýr da cehennem de onun baðýrsaklarý derhal karnýndan dýþarý çýkar. Sonra o kiþi deðirmen eþeðinin deðirmende dönüþü gibi döner. Bunun üzerine cehennem ahalisi o kiþinin baþýna toplanýr da:

−Ey falan! Senin halin nedir? Sen bize iyilik emreder ve bizi kötülerden nehyeder deðil miydin? derler. O da:

−Evet, ben size iyilikle emrederdim. Fakat onu kendim yapmazdým! Yine ben sizi kötülükten nehyederdim de onu kendim iþlerdim! diye cevap verir.” (Buhari 3065, Müslim 2989/51)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr: 

“Namazý kýlýn ve zekâtý verin, rukü edenlerle birlikte sizde rukü edin.” (Bakara: 2/43)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“O Allah’ýn kitabýný okur  ardýnca gider olanlar, namazý kýlýp kendilerine rýzýk olarak verdiðimiz þeylerden gizli ve açýk sarfetmekte olanlar muhakkak öyle bir ticaret umarlar ki, hiç batma ihtimali yoktur.” (Fâtýr: 35/29)

Ýlmi Baþkalarýna Öðretmenin Fazileti

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Hem sizin içinizden hayra çaðýran, iyiliði emredip, kötülükten nehyeden bir topluluk mutlaka bulunsun. Ýþte onlar felah bulacaklardýr.” (Âl-i Ýmran: 3/104)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Siz insanlar için çýkarýlmýþ en hayýrlý bir ümmet olmak üzere vücuda geldiniz. Ýyiliði emreder, kötülükten nehyedersiniz ve Allah’a inanýr iman edersiniz, kitap ehlide imana gelseydi kendileri için elbette daha hayýrlý olurdu. Ýçlerinden iman edenler varsa da ekserisi dinden çýkmýþ fasýklardýr.” (Âl-i Ýmran: 3/110)

Allâh Subhânehu ve Teâlâ, þöyle buyurmaktadýr:

“Asra andolsun ki, insan hüsrandadýr. Ancak iman edip salih amel yapanlar, birbirlerine hakký tavsiye edenler ve birbirlerine sabrý tavsiye edenler müstesnadýr.” (Asr: 103/ 1, 2, 3)

Bu Konu Ýle Ýlgili Hadisler

(1) Selman (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Yaþayanlarýn amelinden üç tanesi ölülerin lehine (ecir olarak) devam eder:

1) Arkasýndan kendisine dua eden salih bir nesil býrakan kimse. Onlarýn duasý o kimseye ecir olarak yazýlýr.

2) Faydasý devamlý olan bir sadaka yapan kimse. Bu þahsýn sadakasý onun faydasý devam ettiði müddetçe ölümünden sonra kendisine ecir olarak yazýlmaya devam eder.

3) Ýlim öðreten kimsenin ecri de o ilimle amel edildiði sürece amel edenlerin ecrinden bir þey noksanlaþmaksýzýn o kimseye yazýlmaya devam eder.” (Tabarani Mucemu’l-Kebir 6181, Albânî Sahihu’l-Cami’ 888)

(2) Tarýk bin Þihab þöyle dedi:

Bayram günü namazdan önce Hutbeye baþlayanlarýn ilki Mervan’dýr. Hemen ona biri kalktý ve:

−Namaz hutbeden öncedir, dedi. Mervan:

−Burada namazýn önüne geçirilmesi terk olunmuþtur, dedi. Bunun üzerine Ebu Said el-Hudri (Radiyallahu Anh):

−Bu þahsa gelince, iþte o, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’den iþittiðini yerine getirmiþtir. Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Sizden kim bir münker görürse onu eliyle deðiþtirsin. Eðer ona gücü yetmezse diliyle onu deðiþtirsin. Eðer ona da gücü yetmezse kalbiyle deðiþtirsin. Bu ise imanýn en zayýfýdýr.” (Müslim 49/78)

(3) Huzeyfe bin el-Yeman (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Nefsim elinde olan Allah’a yemin ederim ki, ya iyiliði emreder ve kötülüðü yasaklarsýnýz. Ya da Allah Kendi indinden bir azap gönderir ki, sonra o azabý kaldýrmasý için Allah’a dua edersiniz de size icabet olunmaz!”  (Ahmed bin Hanbel Müsned 5/388, Tirmizi 2259, Begavi 4154, Albânî Sahihu’l-Cami’ 7070)

(4) Ebu Hureyre (Radiyallahu Anh) þöyle dedi:

Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) þöyle buyurdu:

“Herkim hidayete çaðýrýrsa, bu çaðrýya tabi olup onun ardýndan gidenlerin sevabý kadar bir sevab da onun lehine olacaktýr. Kendilerine verilen bu sevab ötekilerin sevabýndan bir þey eksiltmez. Herkim de bir sapýklýða çaðýrýrsa, bu çaðrýya tabi olanlarýn günahý kadar bir günah da kendi aleyhine olacaktýr. Bu tabilerin günahlarýndan hiçbir þey eksiltmeyecektir.”  (Müslim 16)

Hâtîme:

Hamd âlemlerin rabbi olan Allâh’a mahsustur. Salât ve selâm yaratýlmýþlarýn en hayýrlýsý Muhammed sallallâhu aleyhi ve sellem’in, âlinin ve ashabýnýn üzerine olsun.

Yardým ve baþarý, izzet ve þeref Allâh’tandýr. 

O her þeyin en iyisini bilendir, 

Muvahhid Kullara  Selâm Olsun.

Polat Akyol.

KAYNAK : 

KUR’AN VE SAHÝH SÜNNET