Kalp Kelamýnda Aþký Okumak Ve Yaþamak -3

Bugün köy meydanýnda ayrý bir sevinç havasý vardý. Dursun buna bir mana veremedi, uzun süredir iþten eve evden iþe yolda gördüðü komþularýna bir selam vererek kýzýyla hayatýna devam ettiðinden bazý þeyleri kaçýrdýðýný düþünüyordu. Köy kahvesine doðru yanaþtý Seyfi amca ve eþi Sebahat teyzede deðiþik bir sevinç havasý içinde gözlerini köy otobüsün geldiði yola çevirmiþ sanki nefes almadan bekliyordu. Yaklaþtý Seyfi amcanýn yanýna.

-Selamun aleyküm Seyfi amca, hayýrdýr sizi bugün herkesle beraber ayrý bir sevinç heyecan içinde görüyorum. Unuttuðum kaçýrdýðým bir þey mi var acaba?

-Yok, evladým yok sen kýzýnla mutlu mesut ol diðerlerini öðrenirsin yakalarsýn zamanla. Kýzým Sabiha bugün týp fakültesinden mezun oldu, buraya geliyor. Þehir Hasta hanesi yerine köyün saðlýk ocaðýna doktor olarak tayinini aldýrdý onun sevinci evladým.

-Çok sevindim Seyfi amca, Allah herkese böyle hayýrlý evlatlar versin.

-Âmin, evladým âmin. Kýzým eþin rahmetli ile çocukluklarýný birlikte geçirmiþlerdi. Hemen söylemeyelim hakka yürüdüðünü zamanla ben söylerim evladým.

-Elbette Seyfi amca üzülmesin. Bilirim çok iyi arkadaþlardý, düðünümüze gelememiþti ondan dolayý da üzgündür zamaný gelince söyleriz, köylüleri de ikna edelim bu konuda konuþmasýnlar.

Durmuþ köyün habercisi Cumali’yi çaðýrarak olanlarý anlatmasý için kapý kapý dolaþarak söylemesini tembih etti, eline de üç beþ kuruþ sýkýþtýrarak gönderdi. Cumali de zamanýnda sevmiþti, kýzýn babasý ondan hayli yükte aðýr manevi yönde pahalý olanlardan, alamamýþtý yetiþememiþti. Kýzýn babasý da bir gün gece karþý köyün aðasýnýn oðluna kýzýný vermiþ, Cumali’yi gönülden yaralamýþtý. Günlerce serseri serseri gezmiþ kendini kaybetmiþ halde köylüler bir daðýn baþýnda bulmuþlardý. Düðün olacaðý gün Muhtar Selim amca aðanýn oðlunun yanýna giderek her þeyi anlatmýþtý. Hani derler ya iyi insan nerededir iþte buradaydý, gönülden üzülerek Cumali’yi çaðýrmýþ sevdiði ile evlenmesi için kýzýn babasýna istediklerini vererek kavuþmalarýna vesile olmuþtu. Çok efendi sevimli birisiydi Cumali tarlarda çalýþýr gece gündüz evine kazandýðýný getirir eþine verir tutumlu olarak harcamasýný isterdi ona.

-Ýçiþleri bakaný sensin, ben dýþ iþleri bakanýyým. Lazým oldukça bana verirsin evde kalan bekleyen sensin, ihtiyacý sen belirle ve ne gerekirse al caným…

 Diyerek avucuna yerleþtirirdi.

Hayatý daha iyi anlama ve yaþama adýna, köylülerin birbirine yardýmcý olmasý nedeniyle onlara bu halleri zenginlik kazandýrmýþtý. Ýç dünyalarýndaki derin anlayýþ sevgi merhamet hemen dýþ dünyalarýna yansýr bu coþkun sevgi gönüllerinde bahar esintilerini estirirken, bulunduklarý yerlerde bahar serinliðini estirerek gülümseyerek, gülümseterek gereken yardýmý anýnda ulaþtýrarak yaþamaya –yaþatmaya çalýþýrlardý derdi olaný sýkýntýsý olana… Ruhi ve vicdaný duyuþlarýyla derinden içsel yolculukla yaþarken dýþ dünyalarýný da dizayn ederek yaþayan insanlardý.

Köyün otobüsü karþýdan göründü. Herkeste bir heyecan tüm köylü toplanmýþ otobüsün durakta durmasý ve yeni doktor adayýný karþýlayarak kucaklamak için duraða doðru hareket ettiler. Durmuþ, bakýþlarýyla eþi Gülten’in öldüðünü belli etmemek, için geride kaldý.

Mehmet Aluç