Değişmedim
Değişmedim, zaman su gibi akarken anıların arasında, kendimle yüzleştim anca. Kusurlarımla da, şarkılarımla da.. Sahi ne zaman susturabilirdim içimdeki o melodileri? Ya da sözlerimde yüreğimi kemiren onca çığlığı? Yüreğimde kopan fırtınaların arasında bir oraya bir buraya savrulan umutlarım, umutlara yelken açan gemilerimi nasıl tekrar yüzdürebilirdim? Yüreğimin denizinde çarpışan dalgalarımı tutabilir miydim?
Onlar tutkuyla dans ederken güzellerdi çünkü. İçimdeki çocuk bir kez daha içinde boğulurken değil. Onlar parlarken güzeldi çünkü , efil efil rüzgar eserken ayaklarımı sahiline boyamak güzeldi, kumlarında deniz kabuğu toplamak güzeldi. Arasından umutlarımın kırıklarını toplamak, yüreğimi kanatmak değil. İçinde yüzmek, uzaklara gitmek güzeldi çünkü, yeni umutlara yelken açmak güzeldi. Kendini yaban dalgalara atıp derinlere batmak değil. Güneşin sıcaklığını, şefkatini yürekte hissetmek, onunla ısınmak güzeldi çünkü. Daha da yaklaşıp ucunda yanıp kül olmak değil. Yağmurda ıslanıp, dans etmek güzeldi çünkü. Toprak kokusunu huzurla ciğerlere doldurup doyasıya koşmak güzeldi. Yüreği çıplak, dertleri ıslak, altında yaş dökmek değil..
Hani denizin üzerine yemin etmiştik o gece. Umutlarımız da anılarımız kadar sonsuz olsun. Deniz ve endamı kadar uçsuz olsun. Hırçın dalgaları vursun kalbimize yalnızca, onlar şahit olsun her şeymize, her sesimize. Her fırtına koptuğunda dilek tutalım, sevgimiz için...
Değişmedim, hayat kitapların sayfalarında okunurken. Kendimi gördüm aynada sadece. Rüyalarımla da, yalanlarımla da.. Sahi nasıl tutabilirdim içimde kayan yıldızları? Yada her yıldız kaydığında tuttuğum dilekleri? İçimde sönen onca ışığı, üstüne atılan koca taşları ve katillerini nasıl geri getirebilirdim? Kalbimin içinde yaşayan geceyi aydınlatabilir miydim?
Onlar ışıklarıyla etraflarını aydınlatırken güzellerdi çünkü. Taşlanıp paramparça edilirken değil. Onlar gökyüzüne ışıkken güzellerdi çünkü. Başkası için tahtından inip, kayıp, yere düşerken değil. Derinlerdeki ses onları gökyüzünde çağırırken güzeldi çünkü. Önünde başka bir ışık varken değil. Gözlerin onların ışığıyla kör olması güzeldi çünkü. Sahte umutlarla yaşayan bir lambanın ışığıyla değil. Işığının altında şarkı söylemek güzeldi çünkü. Her duyulduğunda bir umut doğurması güzeldi. Karanlığın içinde, ışıksız bağırmak değil.
Hani yıldızların üstüne yemin etmiştik o gece. Anılarımız da sevgimiz ve şarkılarımız kadar sonsuz olsun. Gökteki onca yıldız şahit etsin bizi bu sonsuzluğa. Her yıldız kaydığında dilek tutalım, umutlarımız için.
Oysaki deniz hep gökyüzüne aşıktı. Ama mesafeler zamanı aşardı, zaman onun dalgalarında süzülürken...
Rüya
(
Değişmedim başlıklı yazı
Rüya tarafından
10.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
