Zamanýn insanda gözle görülür deðiþiklikler yaptýðý aþikâr. Geçen yýllarýn ardýndan, empati kurmak daha mümkün hale geliyor, dolayýsýyla sahip olduklarýmýz, isteklerimiz baþkalarýyla doðru orantýlý bazen de ters yönde deðiþim gösteriyor.

Hayatýn bize verdikleri ve bizden aldýklarý her ne kadar insaný aptallaþtýrsa da sonuçta hep bir hayat muhasebesi yapmak durumunda kalýyoruz. Ayný bir þirket bilançosu gibi her birimizin kazançlarý olduðu kadar belli kayýplarý da var.  Zaman zaman belli bir getirimiz varken çoðu zaman da inanýlmaz kayýplar yaþýyoruz. Bu hem maddi hem de manevi boyutta.

Ýki farklý açýdan düþünebiliriz: Neye sahibiz, bu tamamen iyimser bir bakýþ açýsý; diðer yandan oturup kayýplarýmýza da aðlayabiliriz. Bardaðýn boþ yarýsýný görmek çoðumuzun zaman zaman benimsediði bir bakýþ açýsý, sonuçta nefsimizle, zaaflarýmýzla ve bitmek bilmeyen isteklerimizle insan olmanýn her türlü þartýna sahibiz. Aslýnda mutlu olmak hiç de zor deðil; iþin özeti ve mutluluðun tek þartý yetinmeyi bilip elimizdekilerle yetinip þükretmek. Sahip olduklarýmýzla yetinmeyi öðrendiðimiz takdirde bizden mutlusu yok. Çünkü ihtiyaçlar ve istekler sonsuz. Neye, ne ölçüde, hangi þartlar altýnda tam anlamýyla sahip olabiliriz ki… Bu, hem fiziksen, hem bilimsel açýdan hem de dini boyuttan mümkün deðil. Diyelim ki isteklerimiz o an tamamen karþýlandý, peki baþka ihtiraslarýmýz olmayacak mý? Buna istinaden psikolojik olarak da çöküntüye uðramamýz oldukça muhtemel. Oysa elimizdekilerle yetinmeyi öðrendiðimiz zaman azýn karar çoðun zarar olduðunu öyle iyi anlayacaðýz ki…

Ýþin manevi boyutuna bakarsak; bizden üstün olanlarý deðil da daha alt seviyede olanlarý temel alarak mutlu olabileceðimiz de su götürmez bir gerçek ve mutluluk kaçýnýlmaz. Üstüne üstük bunu öðrenip pratiðe geçirdiðimizde paylaþmanýn keyfini de rahatça tadabiliriz.

Eðer paylaþacak fazla maddi imkânlara sahip deðilsek, kiþisel gayretlerimizle insanlýk ve insanlar adýna yapacaðýmýz paylaþýmlar de hem bizi hem de karþý tarafý oldukça rahatlatýp mutlu edecektir. Belki bir tebessüm, bir selam, hoþ bir sohbet hem kiþisel geliþimimizi pekiþtirecek hem de iletiþimde olduðumuz diðer insanlarýn hayatlarýna artý getirecektir.

Sonuçta ‘’hayat’’ denen yolculukta yalnýz deðiliz. Bazen uzun bazen kýsa diye addettiðimiz bu ‘’hayat’’ denen yol, ancak yetinmeyi bilmekle, paylaþmayý öðrenmekle daha katlanýr bir hale gelecektir. Çevremizi dikenli teller yerine güzel çiçeklerle süsleyebiliriz. Yetinme duygusu ve her bir paylaþým dünyayý daha yaþanabilir bir hale getirecektir. Bazen ufak detaylar ve fark etmediðimiz ayrýntýlar resmin bütününü bize daha net görünür kýlacak ve daha güzel gösterecektir. Yetinmeyi bilmek ve paylaþmak asla zor deðil, yeter ki isteyip deneyelim ve hayata geçirelim.