Mondros Ateþkes Antlaþmasý ile 30 Ekim 1918 yýlýnda Osmanlý Devleti I. Dünya Savaþý’ýndan çekildi. Yenilgiyi kabul etti. Anýlan antlaþma bizler adýna sadece savaþý bitiren bir belge özelliðinden öte anlamlar içeriyordu. Osmanlý’nýn ölüm fermaný imzalanmýþtý. Resmen devletin yok edilmesinin yolu açýldý böylece.

         Ýtilaf devletleri antlaþma koþullarýný emperyalist çýkarlarý doðrultusunda yorumlayýp son vatan parçamýzý paylaþma hazýrlýðýna giriþti. Ki, 15 Mayýs 1919’da Yunanlýlar Ýzmir’e çýkarak iþgaller baþladý. Ýþgaller devam etti.

         Antep, Urfa illerimizi Fransýzlar iþgal etti. Antalya, Burdur’a Ýtalyanlar girdi. Ýngilizler güneydoðu topraklarýmýza yerleþti. Daha sonra baþkent Ýstanbul savaþ galibi devletlerce iþgale uðradý.

         Yýllarca süren, Trablusgarp, Balkan Savaþlarý ve 4 yýl süren I. Dünya Savaþý sonunda ordumuz büyük kayýplara uðramýþ, halkýmýz yorgun ve fakir düþmüþtü. Ülke ufuklarýný kara bulutlar kaplamýþtý. Ýmparatorluðu savaþa sokanlar ülkeyi terk etmiþlerdi. Padiþah ve kukla hükümetleri galip ülkelerin insaflarýna sýðýnýp koltuklarýný koruma telaþý içinde debelenip duruyorlardý.

         Ýnsanlýk tarihi kurulduktan beri özgür yaþamýþ, baðýmsýz devletler kurmuþ Türk Ulusu köleliði kabul edemezdi. Ýþte bu kara günlerde 19 Mayýs 1919 sabahýnda Samsun’da bir güneþ doðdu. Çanakkale Savaþlarýnda ünlenen Mustafa Kemal Paþa’ydý Samsun ufuklarýna doðan güneþ.

         Mustafa Kemal’in Samsun’a çýkarken kafasýnda iki plan vardý. Öncelikle halkýmýzý örgütleyip yer yer baþlayan iþgallere karþý koymak. Vatan topraklarýna giren yabancý güçleri yurttan kovmak; Nihai hedef olarak da yýkýlan devletin yerine halkýn idaresine dayanan yeni bir devlet kurmak.

         Büyük bir askeri deha olan Mustafa Kemal ayný zamanda þaþmaz bir teþkilatçýydý. Samsun’a çýktýðýndan itibaren ülkenin her tarafýndaki savaþ arkadaþlarý ordu komutanlarýyla iletiþime geçti. Bir taraftan iþgalleri karþý durulurken, durum hakkýnda halkýmýzý bilgilendirme çabasýna giriþildi.

         Amasya Genelgesi ile “Milletin istiklalini, milletin azim ve kararlýlýðý kurtaracaktýr.” Sloganý tüm dünyaya haykýrýldý. Daha sonra Mustafa Kemal liderliðinde Erzurum ve Sivas kongreleri toplandý.

         Kongrelerde güdülen amaç ulusal sýnýrlar içinde bulunan vatan parçalarý bir bütündür. Birbirlerinden ayrýlamaz. Her türlü iþgal ve müdahalelere karþý konulacaktýr. Manda ve himaye kabul edilemez… Benzeri kararlar kurtuluþa giden yolda atýlan adýmlarýn bazýlarýydý.

         Mustafa Kemal gün gün planýný büyük özveriyle uygulamaya koyuyordu. Padiþahtan ve Ýstanbul hükümetlerinden ülkenin geleceði adýna olumlu bir eylem beklemek hayaldi.

         Halký örgütleyip, daðýlan orduyu toparlayýp iþgalci düþmanlara karþý mücadele vermek gerekiyordu. Erzurum ve Sivas Kongrelerinde oluþturulan Heyeti Temsiliye kurullarý önderliðinde çalýþmalar hýzla sürdürüldü.

         Mustafa Kemal 27 Aralýk 1919’da Ankara’ya geldi. Ýþgalci ve onlarýn iþ birlikçisi isyancýlarla topyekûn mücadele etmek için Heyeti Temsiliyeden daha geniþ katýlýmlý bir meclis toplamak gerekiyordu.

         Ýþte ýlýk bir Nisan gününde Ankara’da 23 Nisan 1920’de Büyük Millet Meclisi açýldý. Böylece Türkiye Cumhuriyeti’nin temelleri atýlmýþ oldu.

         23 Nisan egemenliðin padiþahtan alýnýp halka verildiði gündür. 23 Nisan yýllarca padiþahlara kul kabul edilen halkýmýzýn özgür yurttaþ olma iradesine sahip olma hakkýný elde ettiði bir gündür.

         Nihayet 23 Nisan, Sakarya Savaþý, Baþkomutanlýk Meydan Muharebelerini muþtulayan bir kutsal gündür. Evet, 23 Nisan yarýnlarýmýzýn güvencesi çocuklarýmýza armaðan edilen ulusal bayramlarýmýzdan birisidir.

         Ankara’da açýlan meclisle ortalýk gül gülistanlýk olmadý elbette. Gün gün iþgaller devam etti. Meclis baþkanlýðýna seçilen Mustafa Kemal önderliðinde gazi meclis ordunun teþkilatlandýrýlmasý, iþgallere karþý dururken bir taraftan da padiþah ve iþgalcilerce yönlendirilen iç isyanlarla mücadele etti.

         Padiþah ve Ýstanbul hükümeti Mustafa Kemal ve arkadaþlarýna idam fermanlarý ilan etti. Tüm bu olumsuzluklarla mücadele edinildi. “Ya istiklal ya ölüm” ilkesiyle halkýmýz maddi manevi tüm gücüyle yeni kurulan meclis ve onun hükümetine, idari kadrosuna destek verdi.

         Evet, tam 100 yýl geçti TBMM’nin açýlýþýnýn üzerinden. Büyük bir ulusal bayramdýr 23 Nisan. Ulusumuz 23 Nisan 1920’de açýlan meclisle birlikte Ata’sýnýn önderliðinde yýkýlan imparatorluðun temelleri üzerine yeni çaðdaþ bir devlet kurdu.

         Bizler bugün 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramý, devletimizin kuruluþ ilke ve hedeflediði çaðdaþ uygarlýða ulaþma ülküsünü ne derece anýmsayýp içselleþtirirsek o ölçüde yarýnlarýmýza daha güvenle bakarýz.

          100. Yýlýný idrak ettiðimiz 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramý’ný ulusça içtenlikle kutluyoruz. Bu güzel bayramý bizlere armaðan eden baþta Gazi Mustafa Kemal Atatürk olmak üzere O’nun silah ve dava arkadaþlarýný saygýyla yâd etmek hepimiz için bir yurttaþlýk görevidir. Ruhlarý þad olsun…