Ömrün kırk yedinci deminde
Zimmetli acıları devrederken zaman
Üç nefesle kopmaya ramak kalır kıyamet
Titrek bir hisle yoğrulur gaybın mizanı
Kan dondurur renksiz gül’ler
Ve seğirir cenk eden gülüşlerin hazanı
Vefasızlığın menzilsiz coğrafyasında
Şaklar sayıların kırbacı yaş’ların gün dönümünde
Zaman işlenir unutuşun kirli örtüsüne nakış nakış
Başlar aklın firari yağmurları
Ve baharın cübbesini giyer kış
Zifiri örtüsüyle
Gecenin kudurgan teninde bir ay kesiği
Kanatır uğultusu teraziye vurulmamış niyazları
Vakitsiz tekliflerin meyyitine
Y/azık eder kasım ayazları
Gelgitli nidaların meçhul yankısında
Cenk atarken imkansızlığın sızısı
Açıldıkça kilitlenir imgelenen matem
Ve ifşa olur çürük düşlerin yazgısı
Ağır aksak griye dönen kelimelerle
Gıyabında okunurken rehin düşmüş şiirler
Kan tutan zaaflar çıkar düzlere
Mürekkebiyle ölü yıkar şairler
Ve gecenin mavisi meydan okur gündüzlere
.
.
.
.
Yazarın
Önceki Yazısı